అష్టమాంకము] సీతావనవాసము 109
ప్పటినుండి నామనము పరిపరివిధములఁ బోవుచున్నది ! అదియేలొకో వీరి ముఖమండలముల వైదేహి పోలికలు పొడకట్టుచున్నవి. నాభ్రాంతియె యిట్లు తోఁపించుచున్నదా ?
[ప్రకాశముగ] కుమారులారా, యిటురండు.
వాల్మీ : [స్వగతము] వాత్సల్యబీజమా, యంకురింపుము.
కుశలవులు : [అనుజ్ఞకై వాల్మీకితట్టు చూతురు.]
వాల్మీ : నాయనలారా, భయపడకుఁడు. రామభద్రుఁడు సర్వప్రజలకు జనకప్రాయుఁడు.
కుశలవులు : [రాముని వద్దకిపోదురు.]
రాము : [ఇరువురను రెండుచేతులఁ జేరదీసికొని, స్వగతము]
ఆహా ! యేమి యీ యాశ్చర్యము !
ఈ మనోహరాంగు లీ ముద్దుకొమరులు
నన్ను నంటినంత సన్నుతాంగి
జనకజాత హస్త సంస్పర్శమట్టులఁ
గాయమెల్ల నమృత కలితమయ్యె.
కుశు : [స్వగతము] ఏమి, యీ మహాత్ముని తాపసాదరణము ?
లవు : [స్వగతము] తండ్రి కౌఁగిలి నెఱుంగని నాశరీరము ఈ మహారాజుకౌఁగిట సుఖించుచున్నది.
రాము : కుమారులారా, మీనామధేయము లేమి ?
లవు : మహారాజా, యీయన కుశుఁడు.
కుశు : రాజచంద్రా, యీతఁడు లవుఁడు.
రాము : [స్వగతము] ఎంత కఠోరసంబోధనములు !
వసి : వత్సా, యిఁక యజ్ఞవిధుల గమనింపుము.