పుట:2015.390519.Shashamka-Vijayamu.pdf/96

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

96

శశాంక విజయము


డైన నిందుముఖి వచ్చె నని దిగ్గున లేచి బిగ్గనం బయలు కౌఁగిలించి కానక సిగ్గునం దలవంచుచు నిప్పు డమ్ముద్దుగుమ్మ నన్ను రమ్మని కమ్మఁబంపినం గదా తనతపంబు ఫలియించు నని యెందుచు యమ్మీనలోచనాధీనమానసుండై యుండునవసరంబున.

97


చ.

శిరమున కెంజెడ ల్నుదుటఁ జెన్నగుబిత్తరిబొట్టు వాతెఱన్
సరసపువీడెపుంగఱలు చన్గవపై రుదురాకపేరులున్
గరమున నాగబెత్తమును గాత్రమున న్నునుబూది యొప్పఁగా
నరుదుగ జోగురా లొకతె యచ్చటికిం జనుదెంచెఁ గ్రక్కునన్.

98


క.

అరుదెంచినయవ్వనితన్
బరిసరమునఁ గాంచి వినయభరితమృదూక్తిన్
దరుణీ! యెందుం డెందుల
కరిగెద వెందుండుదాన వని యడుగుటయున్.

99


క.

కాశీపురమున వాసం
బే సలుపుదు నమరగురునిగృహమున నంతే
వాసి వయి యుండుతఱి ని
న్నే సతతముఁ జూతు నన్ను నీ వెఱుఁగవొకో.

100


చ.

అతులితరూప! నే నలబృహస్పతియింటికిఁ బోయినట్టిచో
నతనివిలాసినీమణి రహస్యముగా ననుఁ బిల్చి నీదుసం
గతియు వియోగముం దెలిపి గ్రక్కున నెక్కడ నున్ననాఁడొ యే
వితమున నేనియు న్వెదకి వేగమె రమ్మని పంచెఁ బంచినన్.

101


క.

వెదకం బోయినతీఁగెయ
పదములఁ దగిలినవితంబు పాటింపఁగ ని
న్నెదుటనె కనుఁగొంటిని స
మ్మదమున హరిణాంక! వినుము మానినివెతలన్.

102


ఉ.

ఎంతని విన్నవింతు రజనీశ! రతీశదురంతచింతచేఁ
దాంతి వహించునీదువనితామణికిన్ దృటి యొక్కదివ్యవ
ర్షాంతరమై క్షణం బొకయుగాంతరమై నిమిషంబు బ్రహ్మక
ల్పాంతర మయ్యె నెన్న మఱి యవ్వలిమట్టు వచింప శక్యమే.

103


క.

పులకపయిరు చనుమిట్టలు
మొలక లెగయ మెఱుగు లెసఁగుబొమవిలు చెలఁగన్