పుట:2015.390519.Shashamka-Vijayamu.pdf/41

ద్వితీయాశ్వాసము

41

గీ.⁠

మురిపెమున మేను విఱుచుఁ గెమ్మోవిఁ దెఱచుఁ గుచ్చెల విదుర్చుఁ బయ్యెదకొంగు జార్చుఁ గొసరు వగ నవ్వుఁ గొనగోటఁ గొప్పు దువ్వు నొంటి నరికట్టు నిలు మంచు నొట్టుఁ బెట్టు.

⁠ 86

క.⁠

ఈరీతిన్ వానియెడన్ నారీతిలకంబు మేలునన్ వర్తిలఁ గా నారసి యారసికునిపైఁ దారసిలెన్ గిన్క మీఱ దర్పకుఁ డంతన్.

⁠ 87

క.⁠

ఆపొలఁతి తలఁపు వలపున దాపక తోఁదోపులాడు నయు తరితీపుం జూపుల కోపుల నేపుల వైపుల మైపులక లెసఁగ భావము గరఁగన్.

⁠ 88

సీ.⁠

కులుకులాడిని ప్రేమ దొలుకుఁజూపులఁ జూచి,         యలుకు మీఱఁగ దోస మనుచుఁ దొలఁగు కనకాంగి తనుఁ జేరఁ జెనకంగ నుంకించి,         వెనుకటి కిది మాట యనుచు వెఱచు సరసిజాననతోడ సరస మాడఁ దలంచి,         వరుస కా దంచు భావమున నెంచు నెలఁతఁ గన్గొని సొక్కి నిచ్చలు తన కిదే,         మరు లాయె నని హరిస్మరణ సేయు

⁠

గీ.⁠

నొంటిపాటున నవ్వాలుగంటి నంటి యొంటుకొనఁ జూచి యోహో యయుక్త మనుచుఁ దలఁచు దలఁచియు మరునికిఁ దల్లడిల్లు నుల్లమున నుండు యామినీవల్లభుండు.

⁠ 89

ఉ.⁠

చెంతఁ దనంత నింతి కడుఁ జేరిక సేయఁగ సంతసంబున్ గంతుఁడు రం తొనర్పఁ బరకాంత యటంచు నధర్మ మంచు లో నెంతయుఁ జింత నొందు మన సిట్టటు కొట్టుక నాడ సాహసం బింత భయం బొకింత రుచి యింత యసమ్మతి యింత గన్పడన్.

⁠ 90

క.⁠

వెండియు దినదినమును దన దండను వేదండయాన తరితీపువగల్

⁠