ద్వితీయాశ్వాసము
37
| సహజంబుగా వధూజనులఁ జూచుట మాని | |
గీ. | వటువు జిగిమోవి మెఱయ నవ్వుట లెఱింగె | 65 |
ఉ. | వాని యొయారవున్నడలు వానిచకచ్చక లీనుపొన్నొడ | 66 |
సీ. | కులుకుఁ జూపులను గల్గొననియేణాక్షియు | |
గీ. | డాసి దయ నేలు మనుచు వేఁడనియబలయుఁ | 67 |
ఉ. | హాటకగర్భునంశ నమృతాంశుఁడు నుజ్జ్వలమూర్తి యౌజగ | 68 |
ఉ. | ఆలలితంబు లాసొగసు లానెఱజాణతనంబు లాకళా | |