చతుర్థాంకము
55
గావించిన వాఁడెవఁడై యుండనోపు ! (దిక్కులు పరికించి) యేమి
యీయకాల వసంతాగమము. లతాసమానృతము లయిన యీని
కుంజుపుంజములు కోరికితములును, బుప్పితములునై యీ యారామ
నివాస మాహాత్యమును బ్రకటించు చున్నవి. (ఉలికిపడి) యేమి !
యౌరౌర!! యాశ్చర్యము. చిలుక గోర్వంక లెల్లను వేదపాఠములను
బఠించుచున్నవి. అయ్యా రే! కోయిలలా సామగానముఁజేయుట,
ఏజితేద్రియుని పవిత్రాశ్రమమోకదా యిది.కనుగొనియెద.
ఋష్యాశ్రమమునకు నశ్వారూఢుడనై పోవుటయుక్త మా?: కాదు
(అశ్వాపరణము గావించి ముందునకు నడిచి సోమలతకుఁ బా
దుత్రవ్వి నీళ్ళు పోయుచున్న బ్రహచారింగని) కుమారా ! యచ్చ
ట యేమిచేయు చున్నావు ?
బ్ర:- (తలయెత్తి చూడకే పొదుఁద్రవ్వుచు) యేమిచేయుచున్నానో
కన్పట్టుట లేదా ! (అనంతరము శ్రీరాముని వంక నెగా దిగ జూచి)
ఇదిగో ! ద ర్భాసనంబు. ఇచ్చట దయచేయుఁడు. అతిథిపూజ
మాకు గురోపదిష్టంబు. మాగురువు గారిని జూచి పోవుటకై
మొన్న కణ్వుల వారువచ్చి యీ సోమలతను నిచ్చిపోయిరి. దా
నికి నీరుపోసి పెంచుటకు మాగురువుగా రాజ్ఞ యిచ్చిరి.ఆపని
ప్పుడు నేను జేయుచున్నది.
శ్రీ:- కూర్పుండెద గాని, యీయాశ్రమ మెవ్వరిది ? మీగురువు గారి
పేరేమి?
బ్ర: ఇంతీయేనా నీకేమియో తెలియుననుకొంటిని. (రాముఁడు
చిఱునవ్వు నవ్వుచు బ్రహ్మచారీని వీపున దట్టుచుండును. ఇది మా
గురువుగారి యాశ్రమము బ్రహ్మర్షీంద్రుఁడగుశంబుకర్షి మాగురువు
గారు.
