పుట:2015.372978.Andhra-Kavithva.pdf/289

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

272

ఆంధ్ర కవిత్వచరిత్రము

షష్ట


4. ఆడవె! ఆడవె!
అన్ను లమిన్నా'
ఆడవె లేనడు
మల్లలనాడ ఆడేడు నీనడు మందముఁగాంచిన
నల్లాడవే ప్రేమను లోకంబుల్,
పొడవె! పొడవె! .
భామామణిరో
పాటలాధరము
బాగులుఁగుల్కఁగ
వలపుఁజిల్కు- నీపాటల విన్నన్
బరవళగా దే ప్రకృతి యెల్లన్.
చూడవె! చూడవె!
సుందరవదనా
సోఁగకన్నులన్
సోలఁగఁ బ్రేమము.
సొంపులొల్కు నికో జూచినంతనే
చుక్కలుపై తముసోలవె ప్రేమన్.

ధ్వని ప్రధానములగు నుత్తమోత్తమ కావ్యముల నిట్టి యుదాహరణము లెన్నేనిఁ గలవు. ఇచ్చినకొలఁది, నుదాహర ణములు కావలేననియే యుండును. “Asif increase of appetite grows by what it feeds on" తిన్న కొలఁదిని యాఁకలి యెక్కువ