ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
---వ న కు మా రి
అనవిని, తనయయునెమో
జనకునకు వచింపబోవ జాగగునని యి
ట్లనియెను వీరవతంసుడు
జనకుని సుతంగాంచి మధుర శాంతరసోక్తిన్
చనదు భాషింపనిట బరస్పరము మీరు
వాసమున కేగి సర్వంబు బులుకవచ్చు;
వర్షచిహ్నము లాకాశపదమునందు
గలుగూన్నవి పోదము కానదాటి.
అనుచు యువకుండు వృద్ధునినట్టేయెత్తి
వీపుపై వైచికొని వనవీధి వెడలె;
వనకుమారియు గొఱ్ఱెల బాదికొంచు
నతిరయంబున నాతని ననుసరించె.
చనిచని యొక్క చోదహన సంస్దితిగాంచి, యదేకుటీరమం
చనుకొని దారినపెట్టెను రయంబుగవీరుడు, పోనుబోను నా
తనికి లతకుంబ సలితంబుగ నొక్కగృహంబు వెల్లునంచి
గనబడె దాపసాశ్రమ వికాసముజిల్కుచు జూడనందమై