ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
—-వ న కు మా రి
నందురబోకు మామె నిరపాయత నున్నది. మందతోడ, నీ
వెందుకు మూ,గుచుంటివి వచియింపవదేమొకో వ్యాధి బాధచే
గుందెదవో, వనోర్మంబురుగు ల్విషసర్పము లేవియైన గా
టొందక ముట్టెనోచెపుమ, యొప్పగుసేత యొనర్తమిత్తఱిన్
చెప్పక యేమిగాని మృదుచిత్తుండ, మత్సుతకీయదంతముం
జెప్పిన నప్పుడే పొగులు జిత్తముశోక విపాటితంబుగన్;
అప్పొలతిం గనుంగొని వనాంతరముం జొరబాఱుచుండగా
గుప్పున శల్యమొండిచటగొమ్మునగ్రుమ్మెనుడొక్కనెమ్ములన్
నెత్తుట జొత్తిలె సంగము
చిత్తమ్ముత్తలమునొందె, జెవులను గీనుం
చొత్తెను శబ్దం బెద్దియొ,
బొత్తిగదేహంబు నడలె మూర్చావిలమై.
అనవుడు నీరుడిట్లనియె యయ్యయొ, యివ్విధి నుండనూరకే
మనమిట జాగుసేయగ బ్రమాదము వాటిలునేమొ, వేగమే
తనయనుదెత్తు, నందఱదద్గృహెసీమకు బోదమంచు దా
నన విని వృద్ధు డిట్లనియెనయ్య, కుమారికి నేను సెప్పెదో,
