పుట:2015.333848.Kavi-Kokila.pdf/64

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

---వ న కు మా రి

అనవిని యాకృపాహృదయుండంగనగాంచిలతాంగీ, సాధ్వసం
బున బుయిలోడనేల, వెఱపుంగలిగించు పదార్ద మెద్దియున్
నినుస్పృశియింపలేదు; జననీ జనకుల్ నసియించుగేహమీ
ననినెట నున్నగాని తడవంబని లేదిక నిన్ను జేర్చెదన్

కాని మఱొక్కప్రశ్న యడుగ దలచికొంటి, నభీష్టమైనచో
దానికిమాఱు వల్కుమనం, దన్వి యనూహ్యమనోనురక్తినే
మానక విన్నవింతు ననుమాటకు నాతడు సంతసించి యో
చాన, నిశీధినిన్ మలలచక్కని గొఱ్ఱెల దోలనేలొశో?

తెలుపుమాయనం; జిత్తమ్ము కలక దేఱి
గొఱ్ఱె కదుపులునోపుటా, వఱ్ఱు వాగు
చెట్టు పుట్టలు వెదకుట, చెలియయొంటి
జింతమ్రాన్పడియుంట వచించెనంత.

ఆమృదుముగ్ధమైన వచనామృతముం దమెదీఱంగ్రోలి యే
,మేమొ దలంచుచున్,నలపుచీను విలాస రసాకరంబునం
దామతి మంతుచూడ్కి కనయంబు మొఱుంగులు
                                    తెప్పవేయ శో
భామయి మూర్తి దీవిపయి భానవిహారము సల్పెనాతడున్.