ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
వ న కు మా రి---
కన్నులకున్ విద్యుల్లత
క్రన్ననమిఱుమిట్లు గొల్ప గంపితయయి మీ
కన్నియ్లదిగ్బ్రాంతిని దా
నున్న విధంబేమియనుచు నుమ్మలికమునన్.
అటు నిటు పాఱజూచి జలదావృత యామినిగా నెఱింగి య
క్కట, తిమిరంబునల్గడల గాఱుకొనెం, గనంగానరాదు, మి
క్కటముగ వానపట్టె; మెయికంపిలె జల్లని కొండగాలికిం
బటములనీరు జొబ్బిలె, నుపాయము సాయముగాన నిత్తఱిన్.
ఎంత నిశియయ్యెనయ్యయో, చింత జిక్కి
యెఱుగ సంధ్యయడంగుట, నురులుగ్రమ్ము;
టెబులబోగల నొంటిగనీభయాక
రమ్ములగు కొండలోయల బ్రాంతరముల.
నను జించించుచు దండ్రి యేమనునొ, యేనాడైననే
నొంటిగా
నన మధ్యంబుననుంటి నేనిశల, నీనాడేమొ దుర్భుద్దిరే
చినయట్లాయె,మృగంబు లేవయిననంజెండాడెనో యంచుబా
యని శోకమ్మును గుందునో, కనలునో యత్యంత
మీచేతనన్
