4
వల్లభాయిపటేల్
ధారాళముగ నడచును - ఆయన శైలి గంభీరము, అత్యంత సునిశితము.
ఉపన్యాసములు దంచివేయువాఁడుకాఁడు - కాని తన యుపన్యస్తవిషయములోని ప్రతి మాటయందును దన హృదయావేదనను జొప్పించి మాటలాడును. చక్కని చతురోక్తులతోఁ బిట్టకథలతోఁ దన యుపన్యాసమును విన సొంపుగఁ దీర్చిదిద్దును.
ఆయన వాక్యములు చిన్నవి - బల్లెపుపోటులవలె నుండును. స్వరాజ్యము సిద్ధించినపిమ్మట నెంతయో కాలముపాటు గాంధీజీ శిష్యులలో నగ్రస్థానము వహించిన వాఁడుగా సర్దారు స్మరింపఁబడును. అచంచలధృతి గలిగిన స్థిత ప్రజ్ఞుఁడుగా, నఖండ సేవానిరతి గల కర్మవీరుఁడుగాఁ జిర కాలము స్మరణీయుఁడై యుండఁగలఁడు.
కార్యాచరణమున విశ్వాసము, ఫలసిద్ధిపట్ల నడుగంటని యాశ, ధర్మబుద్ధిఁ - ఏసుక్రీస్తు తన శిష్యుల కీ గుణత్రయముగా బోధించినాఁడు. ఈ గుణత్రయబోధానుసారముగనే తన దేశమునకు, మానవజాతికిఁ స్వార్థరహితసేవ చేసినవాఁడని స్వరాజ్యసిద్ధ్యనంతరము సర్దారు బహుకాలము స్మరింపఁబడఁ గలఁడు.
ఆయన జన్మతః నాయకుఁడు. విద్యార్థిదశలోనే నిర్భయుఁడని పేరు పొందినవాఁడు. విద్యార్థులను సంఘటితపఱచి నాయకత్వము వహించి స్వార్థపరులైన యుపాధ్యాయుల నుఱ్ఱూత లూగించినవాఁడు.
న్యాయవాదవృత్తిలో క్రిమినల్ లాయరుగాఁ బ్రఖ్యాతి
