పుట:హరివంశము.pdf/71

పూర్వభాగము - ఆ. 1

23

తే.⁠

మువ్వురను గేరడము సేయ నవ్విధంబు, [1]సైపలేక యొకప్పుడు శమనుఁ డలిగి చరణ మమ్మాఱుదల్లిపైఁ జూఁచెఁ దన్న, దాని కాయమ [2]కోపసంతాప [3]మెసఁగ.

⁠ 180

క.⁠

జనని యనక యిట్లెంతయు, నను [4]లంకించి తటుగావునం బదము మహిం దునిసిపడుఁ గాత యని పెల్చ, న శపియించుటయు వెఱచి జముఁ డాతురుఁడై.

⁠ 181

వ.⁠

తండ్రిపాలి కరిగి ప్రణతి యొనర్చి తనయపచారంబు తల్లి కోపించి యిచ్చిన శాపంబును నెఱింగించి.

⁠ 182

ఉ.⁠

ఎందఱు గల్గినం బ్రజలం [5]కేకవిధం బగులాలనంబు సే యం దగరే సవిత్రులు మదంబ [6]మమున్ ముగురన్ సహింప దే చందమొ పిన్నవారలకుఁ జాలఁగఁ బక్షముసేయ దీనికిన్ డెందములోనఁ దాలిమి ఘటింపక యే నిటు తప్పుసేసితిన్.

⁠ 183

తే.⁠

[7]బాల్యమున నైన నజ్ఞానభంగి నైన, [8]నైన దీని సహించి శాపానుభవము దగులకుండగఁ జేయవే జగదధీశ, యనినఁ గరుణించి కమలాప్తుఁ డతనితోడ.

⁠ 184

క.⁠

వినయజ్ఞుఁడు ధార్మికుఁ డితఁ, డనఁ బరగిన నీవు నిట్టు లగుట యరిది యి ప్పనికి నిమిత్తం [9]బేమో, యనఘా కలుగంగఁ [10]2జలు నాత్మఁ దలంపన్.

⁠ 185

వ.⁠

అది యట్లుండె. మాతృవాక్యం బమోఘంబు గావున నొక్కతెఱంగు సేసెదం క్రిములు భవచ్చరణమాంసంబు ధరణిపయిం దొరిఁగింపఁ గలయవి యంతశాప ఫలం బనుభూతం[11]బ యగు నని పలికి ఛాయాదేవిం జూచి నీవు సర్వసంతతి యంచును సదృశవాత్సల్యను గావు, గామికిఁ గతం బేమి యని యడిగిన నది యేమే నుత్తరం బీబోయినం గనలి యినుండు నిజంబు చెప్పుము చెప్పకున్న నిన్నుఁ గఠోరశాపానలంబు పాల్పడుతు ననుటఁయు.

⁠ 186

ఆ.⁠

సంజ్ఞ సనిన తెఱఁగు సకలంబుఁ జెప్పె న, త్తెఱవ యతఁడు రోషదీప్యమానుఁ డగుచు విశ్వ[12]1కర్ము నావాసమునకు నేఁ, గుటయు నమ్మహాత్ముకోప మెఱిఁగి.

⁠ 187

వ.⁠

అతఁడుం దనకూఁతురు మగిడి మగనిపాలికిం బోవమియు నాత్మదృష్టిం [13]దెలిసి యల్లునిం బ్రియవినయసంభావనంబుల ననునయించి ప్రసన్నుం గావించి.

⁠ 188

శా.⁠

నీతేజం బతితీవ్రమై పరఁగుట న్నిక్కంబు సైరింపలే కాతంకంబునఁ బొంది సంజ్ఞ భవదీయాకార[14]శాంతత్వముల్ జేతోవృత్తమునందుఁ గోరుచుఁ దపశ్శీలాత్మయై యున్న దీ వాతన్విన్ జరితార్థఁ జేయఁదగదే యాతానుకూలంబుగన్.

⁠ 189

మ.⁠

భవదీయం బగుదివ్యయోగము గణింపన్ శక్యమే యద్భుతం బవికారం బది చెప్పనేల నను నీ వాజ్ఞాపనం బిప్డు నే

⁠

1. నాఁపఁగా లేక శమరుఁ డొకప్పు
2. రోష
3. మడర
4. భంగించి
5. కేకప్రియంబున బుజ్జవంబు
6. యు మమ్మును ముగ్గురన్న వే; య మమ్మువురన్.
7. బాల్యమందును
8. నయ్యె నిది దీని సైఁచి
9. బేమే ననఘా
10. బోలు
11. బగు
12. కర్మయా
13. గని
14. కాంత