ఉత్తరభాగము - ఆ. 10.
525
క. అదితికిఁ గశ్యపునకుఁ దా, నుదయించిన యీచరిత్ర ముల్లంబున నిం
పొదవంగ నునుచుపుణ్యున్, సదయుండై ప్రోచు హరి నిజం బిది యెందున్.288
అస్మదీయగురుం డగునాదిమునిప, రాశరాత్మజుఁ డాగమరాశివలనఁ
బుచ్చుకొని మాకు నిచ్చె నిప్పుణ్యకథన, వస్తు వైహికాముష్మి వాప్తికొఱకు.289
వ. నీవును తదీయస్వరూపనిరూపణతత్పరత్వంబువలనం గృతార్థుండ వగు మనినం
బ్రీతమానసుం డే జనమేజయుండు.290
సీ. బంధురాష్టాదశపర్వనిర్వహణసంభావితం బగు మహాభారతంబు
హరివంశ పరిపూర్ణ మగునట్లుగాఁ గ్రమవ్యాఖ్యాన మొనరించి తనఘ నీవు
విని పవిత్రుఁడ వైతి వినఁగ నింకొక్కఁడు గల దేమి నియతి నిక్కథ వినంగ
వలయు వాచకుఁ డెట్టివాఁడు గాఁదగు నెన్నిమాఱులు వినుటొప్పు మాటిమాటి
తే. కగుఫలప్రాప్తు లెట్లు సమాప్తివేళఁ, బూజ్యు లేవేల్పు లేదానములు విధేయ
యౌను ప్రత్యేకపర్వానసానకృత్య, మెవ్విధం బింతయును జెప్పు మింపు మిగుల.291
వ. అని యడిగిన వైశంపాయనుం డతని కి ట్లనియె.292
క. విను నమ్మికయును భక్తియు, నెనయఁగ శుచియై శమంబు ఋజుతయు సత్యం
బును గల్గి విమత్సరమతి, వినవలయును భారతంబు విధియుక్తముగన్.293
మ. అనసూయన్ జితకామరోషుఁ గమనియాకారు సత్యోక్తిశీ
లు నశేషాగమశాస్త్రతత్త్వనిపుణు లోకజ్ఞుఁ బ్రాజ్ఞున్ శుచిన్
జనతాసమ్మతు భవ్యభక్తినియమశ్రద్ధాసమిద్ధుం బ్రియం
బున సత్కారము లొప్ప వాచకునిఁ గాఁ బూజించి యుంచం దగున్.294
తే. అతఁడు విమలవస్త్రోపవీతాంగరాగ, మాల్యభూషణశోభియై మహితలిఖిత
హృద్యమగుపుస్తకము గొని యెలమి యొలయఁ, బ్రాఙ్ముఖోదఙ్ముఖత్వతత్పరత నుండి.295
క. నారాయణు నరుని నమ, స్కారంబునఁ దెలచి వాణిఁ గల్యాణి నెదం
జేరిచి వేదవ్యాసుల, నారాధించి మఱి వలయుఁ బ్రారంభింపన్.296
చ. మునుకొనిపోవ కెంతయును ముట్టక నిల్పక భావమున్ రసం
బును వెలయం దగుల్పడక పొందుగ వాక్యవిభాగ మొప్పఁగా
నెనిమిదితానకంబులను నేర్పడి వర్ణము లుల్లసిల్ల నే
ర్పెనయఁగ వాచకుండు కడు నిం పగురీతిఁ బఠింపఁగాఁ దగున్.297
క. పదిరువ్వంబులు భక్తిం, బదిలుండై వినఁగ వలయు భారతము జగ
ద్విదితగుణ వాని నన్నిట, నొదవినఫల మేర్పడింతు నోలిన నీకున్.298
సీ. తొలుతరువ్వము వినఁ గలుగు నగ్నిష్టోమయాగంబుఫలము గామార్థసిద్ధు
లీలోకమునఁ గాంచి యాలోకమున నప్సరోగణసంకీర్ణ రుచిరదివ్య
యానంబు వడసి సమగ్రభోగంబులఁ బెద్ద గాలంబు సంప్రీతి నొందు
వినుము రెండవురువ్వు విని యతిరాత్రయజ్ఞముపుణ్య మొంది భోగముల నెలమిఁ
