పుట:హరివంశము.pdf/482

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

434

హరివంశము

తే. అఖిలజగదుపకర్తవై యలరునీకుఁ, బిలిచి ననుఁ బంచి చేయింప వలయునట్టి
     కార్య మెయ్యది యిత్తఱిఁ గలిగె నాన, తిచ్చి యిప్పుడు రక్షింపు మింపుమిగుల.40
సీ. పక్షవిక్షేపసంభవమారుతంబునఁ దొడరి యెవ్వనివీడు ధూళిఁబుత్తుఁ
     గ్రోధరూపేక్షణక్షుభితాగ్నికీలలఁ జేసి యెవ్వని బలశ్రేణిఁ గాల్తుఁ
     జరణనిపాతనచఱులఖేలనముల నెఱపి యెవ్వని వెఱచఱవ నడతు
     దారుణత్రోటీవిదారణతీవ్రతఁ గడఁగి యెవ్వనియంగకములు గూల్తు
తే. నేను నీబంట నై యుండ నెఱుఁగ నేర, కకట యెవ్వాఁడు నీకు నె గ్గాచరించె
     మిగిలి మిన్నందిపెనఁగొనుమేటియైన, నాయువును శ్రీయు నెవ్వాని కవశమయ్యె.41
మ. అనవద్యోన్నతమాంసలస్థిరమదీయస్కంధపీఠస్థితున్
     నిను నెవ్వాఁ డనిలోన మార్కొని కన న్నిర్ణిద్రచక్రానలం
     బున కాత్మీయశరీరజీవితధనంబుల్ సాధుసాన్నాయ్యతా
     వినియోగ్యంబులుగా నొనర్పఁ దలఁచెన్ విశ్వైకరక్షామణీ.42
సీ. పాంచజన్యస్వనపారుష్య మెఱుఁగక యదుసేన ముంగలియగుట గనక
     కౌమోదకీఘోరఘాతంబు దలఁపక నందకగరిమ యెన్నంగఁ జొరక
     శార్ఙ్గమౌర్వీఘోషచండత యూహింప కలఘుదివ్యాంబకకలన వినక
     హలిసీరకర్షణవ్యాప్తి పాటింపక ముసలసంప్రహరణముఖ మరయక
తే. నిన్ను నెవ్వఁడు నెమకి యన్నీరజాప్త, సుతునియింటికి నతిథి గాఁ జూచె నిప్పు
     డింతయును నానతిమ్ము సర్వేశ సర్వ, భద్రకారి కృపాలాభ పద్మనాభ.43
వ. అనినం బ్రసన్నవదనుం డగుచు వాసు దేవుండు పక్షీంద్రున కి ట్లనియె.44
క. బలిసుతుఁడు బాణుఁ డనియెడు, బలియుం డిఫు డనఘ వినవె ప్రద్యుమ్నసుతుం
     గలుషవిషోరగపాశం, బులఁ జుట్టినవాఁడు కూతుఁ బొందినకతనన్.45
వ. బాణనగరంబు మర్త్యలోకచారులకుఁ జరింపరానితెరువు దూరంబునం జేర నలవి
     గానిది యై యుండు నీవు మము నట తోడ్కొని పోయితేని పగ సాధింప
     సుకరంబు.46
క. నీకోడలు కొడుకునకై, శోకం బుడిగింపరాక సుడిసినయది య
     స్తోకబలంబునఁ దమ్ముఁడ, వే కడగఁగవలయు బాలు విడిపించుటకున్.47
చ. ఎఱకలధూళి పన్నగుల యీక్షణము ల్గబళించి చుట్టునుం
     జుఱచుఱఁ బ్రేల్చుమంటలవి సొంపున నార్చి యుదగ్రయోధులన్
     బఱిపఱి చేసి వేలుపుల పాలిసుధాధన మీవు దెచ్చి వే
     చెఱ యుడిగించి తల్లికిఁ బ్రసిద్ధిగఁ జూపవె పుత్రకృత్యముల్.48
క. ఆతతజవసత్వధృతి, ఖ్యాతుల నిక్కము గణింపఁగాఁ బక్షివరా
     నీతోడు నీసమానులు, భూతావళిలోన నెందుఁ బుట్టరు పురుషుల్.49
తే. అఖిలజీవజాతము వీఁపునందు మోచి, కన్ను గిఱిపినంతన త్రిలోకములు దిరుగ
     నోపు దీవు ఱెక్కలతోడ నొప్పుమేరు, వనఁగఁ దగుఁగాక నిన్ను నొం డనఁగ వశమె.50