256
హరివంశము
ఉ. చుట్టఱికంబు ప్రేమమును జూపఁగ వచ్చిన వారికిన్ నిజం
బిట్టిద యర్హ మైనయది యిప్డు భవద్వచనామృతంబునన్
నెట్టన మామనోగతులు నిర్భరహర్షము [1]నొందె నింక నె
ప్పట్టున నేము ధన్యులము ప్రాపును దాపును నీవు గల్గుటన్.151
క. ఇప్పటికయ్యంబు తెఱం, గొప్పుగఁ గనుఁగొంటి గాదె యోపుదు మేమీ
చొప్పున నెన్నిరణంబులు, చొప్పడిన జయింప వానిఁ జూచెద వింకన్. 152
వ. ఈచక్రముసలంబుల ప్రసారంబునఁ బ్రతిపక్షుల బారి సమరుట మాకు నశ్రమంబు
సర్వజగంబుల నస్మద్విక్రమంబు లద్భుతంబులుగాఁ జెప్పికొనునట్లు సేసెద మని
పలికి యాప్రొద్ద యయ్యిరువురు నరదంబుల నెక్కి రథారూఢుం డైన దమ
ఘోషుండు ముందట నడవఁ దత్సైన్యపరివృతు లై బలదేవకేశవులు రెండు
విడిదలలు తెరువునం బుచ్చి మూఁడవనాఁడు రేపకడ కరవీరపురంబు పై విడిసి
రపుడు.153
క. తమపేరు చెప్పి యుద్ధా, ర్థము వచ్చినవార మేము తడయక సంగ్రా
మము మాకు నీవలయు నని, కమలాక్షుఁడు పలుక నచటి కావలివారల్.154
తే. కడు రయంబున నరిగి యప్పుడమిఱేని, కెఱుఁగఁ జెప్పినఁ గడుఁ గన్ను లెఱ్ఱసేసి
యతఁడు విహితసన్నాహుఁడై యాక్షణంబ, యొంటిమెయి సైన్యముల నెల్ల నుడిపి కడిమి.155
వ. తొల్లి యాత్మీయనియమంబునకు మెచ్చి యాదిత్యుం డిచ్చిన యాదిత్యవర్ణం బై
వెలుంగు హేమరత్నసుందరస్యందనంబు పిశంగతురంగంబుల యుద్ధాగమనంబున
గగనగామియుంబోలె నుల్లసిల్లుచు హరివాహనం బగు మేఘవాహను నరదంబు
చెలువు దీపింప నింపుమిగుల నెక్కి యక్కజంబు లగు ధనుస్తూణీరకృపాణాదు
లమరఁ గమనీయకనకకవచచ్ఛన్నశరీరుం డై సాంధ్యజలధరపిహితం బగు మహా
శైలంబుపోలిక నాభీలం బగు నొప్పిదంబుతోడం బురంబు వెలువడియె నంత.156
మ. లయకాలంబునఁ బ్రాణి[2]జాతము ననాలస్యంబుమై మ్రింగ నేఁ
డి యుదగ్రోద్ధతిఁ దండధరుమాడ్కిన్ వచ్చుదుర్వారని
శ్చయు నాశాత్రవు గాంచి కృష్ణుఁడు నిజస్వాంతంబు సంభ్రాంతి నెం
తయుఁ బెంపారఁ దనర్చెఁ దాదృశుఁడ యై దర్పించెఁ దద్భ్రాతయున్.157
వ. చేదినాథుం డయ్యిరువుర యుత్సాహంబునకు ననపోహం బగు హర్షనిర్వాహంబు
వహించె నవ్విష్ణుండు తన రథం బొక్కటి య ప్రతివీరునరదంబున కెదురుగా
నడపింప నకంపితరభసంబున సృగాలుండును గడంగి కదిసి యతనిం దాఁకె
న ట్లిరువురు వాసుదేవులకు దేవతలు మెచ్చు కయ్యం బయ్యె నంద.158
