238
హరివంశము
సీ. నీవును నన్నయు లావరులయి పేర్చి కంసుని దెసఁ జేయఁగలుగువారిఁ
జంపి యాతని ననుజసమేతముగ సమయించితి రమ్మనుజేశ్వరుండు
ఘనుఁడు నాయల్లుఁడు గాదిలికూఁతులు విధవలై శోకాగ్ని వేఁగుచుండ
నింతకాలంబును నే నశక్తుఁడనుగా నుండితి బిడ్డలయొప్పుచూడ
తే. వలసి యాయితపడి యిదె వచ్చినాఁడ, మసఁగి నినుఁ గూల్ప కకట యిమ్మధురలోన
జొరఁగవచ్చునె నీనిజపరికరంబు, కడఁక యొప్పొరఁ గొని వేగ వెడలు మనికి.8
క. నీకొండె బ్రతికియుండుట, నాకొండెం గాక గోపనందన విను మీ
లోకంబున నిద్దఱకును, నేకసమమ వృత్తి [1]పొసఁగునే యిటమీఁదన్.9
తే. నిక్క మొకయాఁటరియు నొకనీరుదొత్త, యొక్కగాడిద యొకకోడి యొక్కగుఱ్ఱ
మని తలంపకు నను విలుప్తారిగంధుఁ, డగుజరాసంధుఁడుగ నింక నరసికొనుము.10
మ. ఎదురై నిల్వఁగ నోపితేని సమరోదీర్ణస్ఫురద్బాహుసం
పద సొంసారఁగ నన్నదమ్ముల మిముం బ్రాణంబులం బాపుదుం
బదిలం బేది తొలంగితేని దివియుం బాతాళమున్ లోనుగాఁ
దుది నీచొచ్చినచోటఁ జొచ్చి కృతకృత్యుం జేయుదున్ మృత్యువున్.11
క. దామోదర నిన్ను దక్కఁగ, నే మీయాదవులఁ గొందునే చీరికి నీ
వేమియుఁ జెప్పకు వారల, సామర్థ్యంబును దదీయసాహాయ్యకమున్.12
మ. గురు నయ్యానకదుందుభిన్ సఖుని నక్రూరున్ భుజారంభసం
భరితుం దమ్ముని సాత్యకిం బ్రియముతోఁ బాటించి నాచందముల్
వరుసం దెల్లముగాఁగ నీ వడుగు మే వత్తున్ ససైన్యుండనై
పురసంరోధ మొనర్ప రేప కడఁకం బూరింపు ముత్సాహమున్.13
వ. ఇవి తదీయవచనంబు లనిన విని కృష్ణుండు నవ్వుచు నవ్విందానువిందులతో మీరు
సముచితంబుగా నతనిమాట లుగ్గడించితి రిప్పలుకులకు సంతసిల్లితి నే నిమ్మాటల
వాఁడఁగాను నాపలు కొక్కటియ యది యతనితో ని ట్లనుఁడు.14
మ. తనయల్లుం బొరిగొన్నవాఁడ నిటమీఁదన్ సైతునే యుక్కునం
దనుమర్దింపగ నేన రాఁ గడఁగుచోఁ దా వచ్చె మేలయ్యెఁ జ
య్యన రానిమ్ము సగర్వదుర్విషహబాహాశక్తి మున్ రాక్షసాం
గనచే నందదుకైనయయ్యొడలు చెక్కల్ వాపెదం గ్రమ్మఱన్ .15
తే. కంసుఁ బొరిగొని తద్రాజ్యఘనవిభూతి, యెట్టు లియ్యుగ్రసేనున కిచ్చినాఁడ
నట్ల యిత్తు[2]ను సుతునక యతనిఁ గూల్చి, యధికమాగధరాజ్యసమగ్రగరిమ.16
క. అని యా రాజతనూజుల, ఘనతరసత్కారపూర్వకంబుగ వీడ్కొ
ల్పినఁ బోయి యవ్విధము క్రమ, మునఁ జెప్పిరి వారు మగధభూపాలునకున్.17
