పుట:హరివంశము.pdf/233

పూర్వభాగము - ఆ. 7

185

⁠

గంధర్వగానంబులు నప్సరోనర్తనంబులు నుల్లసిల్లె వసిష్ఠవామదేవజాత్రిభరద్వాజ కౌశికకణ్వాదిమునులు శ్రుతిసిద్ధంబు లగుసిద్ధమంత్రంబులఁ గీర్తించిరి సూర్యుం డును సుప్రసన్నతేజుం డై వెలింగె దిక్కులు వెలసెఁ బవనుండు సుగంధసుఖ స్పర్శతాసుభగుండై చరించెఁ దాపసాగ్నిహోత్రంబులు ప్రదక్షిణజ్వాలాజాలంబు లయి యొప్పె సాగరంబులుం గిరులుఁ దరంగిణులుం దరుగుల్మలతాదులుఁ బశు పక్షిమృగప్రముఖంబులు లోనుగాఁ దత్తదనురూపంబు లగుసంప్రమోదచేష్టి తంబుల శోభిల్లె నిట్లు కృష్ణాభిషేకంబు సర్వశుభావహం బయి పరఁగిన యనంతరంబ.

⁠ 217

క.⁠

దివ్యాంబరభూషాదుల, నవ్యంబుగ నపుడు కమలనాభున కింద్రుం డవ్యాహతముగఁ జేసెను, భవ్యపరిష్కార మధికభద్రం బమరన్.

⁠ 218

వ.⁠

ఇట్లలంకృతుం డై యున్న యతని కింద్రుండు మఱియు ని ట్లనియె.

⁠ 219

క.⁠

ఇచ్చటికి నేను బ్రియమున, వచ్చినపనులందుఁ బ్రణతవత్సల యొకఁ డిం పచ్చుగ సిద్ధం బయ్యెను, మెచ్చొలయఁగ నింక నొకటి మిముఁ బ్రార్థింతున్.

⁠ 220

వ.⁠

అది యెయ్యది యనిన నవధరింపుము.

⁠ 221

సీ.⁠

కంసునిపంపునఁ గలరు మీ కెగ్గొనరింప నింకను దుశ్చరిత్రు, లసుర లందఱఁ గ్రమమున నపగతాసులఁ జేసి తడయక కూల్చె దాతనిని బిదప నటమీఁద రాజవై యావర్జితాశేషరాజన్య యగుధరారమణి మిగుల [1]శాసిత మయ్యెడు సర్వజ్ఞ నాఁడు మీ మేనత్తకుంతి యం దేను నాదు

⁠

తే.⁠

తేజ మావహింపంగ యుధిష్ఠిరాని, లాత్మజుల వెన్కవాఁ డైనయతులయశుఁడు పాండురాజన్వయాంభోజభాస్కరుండు, నిర్జితారాతి యూర్జితుం డర్జునుండు.

⁠ 222

మ.⁠

నిను సర్వంబునకుం బరాయణముగా నిర్దోషుఁడై యాశ్రయిం చు నుదారస్థితమైత్రి నెమ్మనమునన్ శోభిల్ల నీ వాతనిన్ జనతారక్షక నన్నుఁ జూచుకరణిన్ సంభావ్యుఁగాఁ జూచి కై కొనుమీ నిర్మలకీర్తి గాంచు నతఁడు గోవింద నీప్రాపునన్.

⁠ 223

వ.⁠

ఏను మహామునిమధ్యంబునఁ బాండవమధ్యముండు ప్రచండకోదండపాండిత్యం బున సర్వాధికుం డగు నని పలికినవాఁడ నప్పలుకులు దప్పకుండఁ దద్గౌరవంబు ప్రకాశంబు సేయు మతనికిం దదీయజ్ఞాతు లగు ధార్తరాష్ట్రులతోడ సమరం బయ్యెడు నందు ధాత్రిం గలసకలక్షత్రంబునుం గూడి రెండుదెసలం బన్నిన యపుడు పదునెనిమిదియక్షోహిణు లగుచతురంగసైన్యంబులు కల్పాంతకాంతం బుగా నన్యోన్యసంక్షయం బాపాదించు నయ్యుద్ధంబున నమ్మహావీరుండు నీకు నవశ్యరక్షణీయుం డివ్విధంబు మత్ప్రార్ధితం బిట్టిదిగాఁ దలంపు గలిగి యుండ వలయు నని యింద్రుండు సంభాషించినఁ బరితోషభరితహృదయుం డై యదు పుంగవుండు.

⁠ 224

1. శాశ్వతం