| |
లంబులు మంత్రంబులుంబోలె రక్షణీయంబులు దైవంబులుంబోలె నర్చనార్హం
బులు [1]గురువులుంబోలె నిరంతరానువర్తనపరితోష్యంబులు శ్రీవిశేషంబులుం
బోలె నఖిలలోోకోపజీవ్యంబులు భావంబులుంబోలె రసజనకంబులు సమయంబులుం
బోలె బహుమార్గప్రవృత్తంబులు నీతిపథంబులుంబోలె నర్థావహంబులు నిధు
లుంబోలె నక్షీణసంతానంబులు నై యొప్పుగోగణంబులం గనుంగొని యానం
దంబున నందగోపాదిగోపాలురు తమలో విచారించి.
| 120
|
నందగోపాలాదు లింద్రోత్సవంబు సేయ నుపక్రమించుట
| సీ. |
కురిసె వానలు సస్యకోటియుఁ దృణగుల్మతరులతాతతులు వర్ధనము నొందెఁ
బసుల కారోగ్యసంపదతోడఁ గూడఁగ బుద్దియుఁ దుష్టియుఁ బొలుపు మిగిలెఁ
బ్రజలు సప్రజలయి పాడియుఁ బంటయు నొదవంగఁ గని తృప్తినొందినారు
రాజులు నియతసంరక్షణ గావింప నహితతస్కరబాధ లంద వెందుఁ
|
|
| తే. |
గాననిది యుజ్జ్వలోత్సవకరణమునకు, సమయ మేఁ టేఁట మనచేయుశక్రపూజ
సేయ వలవదె యిం కెడసేయ నేల, యని వినిశ్చితకార్యులై యాక్షణంబ.
| 121
|
| తే. |
పల్లెలో నెల్లఁ జాటఁగఁ బనిచి వలయు, వస్తువులు సమకూర్చుప్రవర్తనమున
సక్తులై యుండఁగాఁ గని సరసిజాక్షుఁ, డెల్లగోపాలకులఁ జూచి యల్ల నగుచు.
| 122
|
.
| క. |
కడుసంభ్రమమునఁ దిరుగం, బడియెద రిది యేమి యేమి పండువు మీ
కొల్చెడు దైవ మెద్ది యెయ్యది, పడయంగా వచ్చుఁ దత్సపర్యానియతిన్.
| 123
|
| వ. |
ఇంతయు నున్నరూ పెఱుంగింపవలయు ననిన వారిలో నత్యంతవృద్ధుం డగు
గోపాలుం డొక్కరుం డక్కుమారున కిట్లనియె.
| 124
|
| సీ. |
విను నందగోపనందన యింద్రుఁ డొడయండు లోకపాలురకును లోకములకు
నతనియేలెడు ఋతు వంబుదాగమము తత్సమయంబునందుఁ బ్రచండమేఘ
కులము లాతనియాజ్ఞ దలమోచి యతని యాయుధముచిహ్నంబగు నొడళులొప్ప
భానుకరస్పర్శపాకంబునం దొందుమెఱుఁగులతోన సమీరణుండు
|
|
| తే. |
చఱచి మ్రోయింప
మ్రోయుట యుఱుము గాఁగ, వచ్చి దివినుండి ధారాళవారి గురిసి
సస్యములఁ బ్రోచి పసికిఁ బోషణ మొనర్చి, యఖలజంతువులకుఁ బ్రీతి యావహించు.
| 125
|
| క. |
గోవులకు మేలు చేసిన, యా వేలుపు గొల్లవారి యర్చనలకు నె
చ్చో వలయువాఁడు గావున, దేవేంద్రునిఁ గొలుతు మేము దృఢభక్తిరతిన్.
| 126
|
| క. |
క్రేపులు వర్ధిల్లుటయును, నోపి పసులు పాలు గురియు చునికియు నన్నం
బేపార మనకుఁ గలిమియు, నాపరమేశ్వరునియీగి యని [2]యెఱుఁగుమనా.
| 127
|
| తే. |
అతనియిచ్చిన పుణ్యంబ యతనిపూజ, గా సమర్పించి మనము సుఖంబు గాంతు
మనఘ మనలఁ జెప్పఁగ నేల యాతఁ డఖిల, మునకు మూలంబు కూడు నీరును సృజింప.
| 128
|
- ↑ గుళునుం
- ↑ యెఱుఁగననా
