| క. |
విషదూషితులము హరిఁ గ, ల్మషరహితుని నంట వశమె మాకు ననుచు ని
ర్విషయతఁ దొలంగుగతిఁ ద, ద్విషమోర్ములు తీరములకు వెసఁ దోతెంచెన్.
| 15
|
| క. |
కాళియమర్దనమునకుం, గాలాకృతిఁ గృష్ణుఁ డుఱుకఁ గన్మొఱఁగి మహా
వ్యాళములు వెడలఁబాఱెడు, పోలికఁ దోడయ్యె దరులఁ బొందుతరఁగలున్.
| 16
|
| వ. |
ఇత్తెఱంగున నాక్రాంతసలిలుం డై యయ్యదుకుమారుండు.
| 17
|
| ఉ. |
ఆదివరాహ మై తనయుదంచితపోత్ర మమర్చి కల్పవి
చ్ఛేదవృద్ధతోయ మగుసింధువుఁ జొచ్చి కలంచినట్టియు
న్మాదమ పొందె నాఁగ భుజమండలమున్ సవరించి కొంతసే
పాదట నమ్మహాతటి నియంబుతతిం గలఁగుండు వెట్టఁగన్.
| 18
|
| తే. |
అతఁడు కరములఁ దోయ మందంద చఱచు,ఘోరనినదంబు నతనిహుంకారరవముఁ
దత్పదాగ్రపాతోత్థితధ్వనియు నొక్క, మ్రోఁత యై పేర్చి దిగ్భాగరోధి యయ్యె.
| 19
|
కాళియుండు శ్రీకృష్ణునిం గఱచి చుట్టుకొనుట
| వ. |
అట్లు నిజనివాసం బగునజ్జలాశయంబు సంచలితం బగుటకుం గలుషించి.
| 20
|
| సీ. |
తనఫణావలి గలంతయు విచ్చి యెత్తిన గగనంబు సర్వంబు గబళితముగఁ
దనమిక్కుటపుఁగోఱ దౌడలు దెఱచిన విసపుఁజి చ్చొండొండ దెసలు వ్రేల్వఁ
దనచూడ్కు లుగ్రంపుఁగినుకతోఁ బర్విన నంబరచరకోటి యార్తిఁ నొదుఁగఁ
దన మేను మలఁక లై తనరారి [1]నిగిడిన యమునయంతయుఁ దన్మయత్వ మొందఁ
|
|
| తే. |
బొదలు తనఫూత్కృతుల నెల్ల బొగలు గవిసి, యబ్జజాండ మూదరవెట్టినట్లుగాఁగఁ
గాళకర్కశకాయుండు కాళియుండు, గవిసె గోపాలబాలుపైఁ గసిమసంగి.
| 21
|
| వ. |
కవిసి పొదివి యుఱక నెఱఁకు లందంద కఱచి యతని కెయ్యదియుం జేయఁ
దెఱపి యీక యుద్రేకంబునం గిట్టి.
| 22
|
| క. |
ఆపాదమస్తకంబుగ, నాపురుషోత్తమునిదేహ మాభుజగేంద్రుం
డాపూర్ణభోగబంధన, తాపాయత్తముగఁ జేసెఁ దత్క్షణమాత్రన్.
| 23
|
| ఉ. |
పూర్వభవంబునం బ్రబలభోగిమహాస్త్రనిబద్ధుఁ డై మయా
గర్వుఁడు వైరిచే రణముఖంబునఁ గొండొకసేపు పడ్డయా
దుర్విధి నేఁడు నెమ్మెయిఁ గుతూహల మె త్తియొ తాల్చె ని ట్లనన్
సర్వవిభుండు కాళియభుజంగనిబంధన నొప్పె నయ్యెడన్.
| 24
|
| తే. |
సింధుపతిలోనఁ బెనుబాపసెజ్జఁ బెనఁగి, [2]సుప్తిఁ గడునొప్పుతీ పాత్మ సోఁకి యిట్టిఁ
డయ్యెఁగాక యెక్కడిపీడ హరి కనంగఁ, బన్నగాంగసంగమమూర్ఛ ప్రభున కొప్పె.
| 25
|
| ఉ. |
కాళియుచుట్టలుం జెలులుఁ గాంతలుఁ బుత్రులు నైనదుర్దమ
వ్యాళము లెన్ని యన్నియును నప్డు వసంబఱి యున్న శౌరి నా
|
|
- ↑ నిగుడంగ
- ↑ సుప్తి కడునొప్పు దేవాత్ముఁ జోకి యిట్టి డయ్యెఁగాక—ఁ, బన్ను గానంగ మూర్ఛ దాఁ బ్రభున కొప్పె. (పూ. ము.)
