| మ. |
భుజయూపంబున గోవృషాఖ్యపశులం బ్రోక్షించి విక్రాంతియన్
యజనంబున్ విబుధప్రమోదకముగా నమ్మైఁ బ్రవర్తించి స
ర్వజగత్పూజ్యత నుల్లసిల్లుచు మనోరాగంబునం గ్రమ్మఱన్
నిజదేశంబున కేగె యెట్లు నడచెన్ విష్ణుండు విప్రోత్తమా.
| 176
|
| వ. |
అని యడిగిన నమ్మహాముని యమ్మహీపతి కి ట్లనియె న ట్లరిగి కృష్ణుండు వత్సపరి
పాలనంబునం గ్రీడాలోలం బై న బాలచరితంబు పరిణతిం బొందిన యనంతరంబ.
| 177
|
| తే. |
కొదమతనమున నొప్పారి పిదపగండు, మెఱసిపొదలెడు మృగనాథు తేఱఁగు దోఁప
నభినవస్ఫురదుద్ధామయావనంబు, నొందె గోపికాదృక్చకోరేంద్రుఁ డగుచు.
| 178
|
| సీ. |
నెఱుల నున్ననికప్పు దుఱఁగలిగొనఁగూడి పొదలివెండ్రుకలు కొప్పునకు నెయిద
నూఁగారుమీసలతోఁ గాంతి దళుకొత్తు మొగము గన్నులుఁ గ్రొత్తజిగి దలిర్ప
నడుము వట్రువ గాఁగ వెడఁదయై కఱకెక్కి యొప్పార వెలసి పేరురము దనర
మూఁపులు పొడవులై చాఁపుఁ జక్కదనంబు గలిగి చేదోయి యగ్గలిక సూప
|
|
| తే. |
వెన్ను పఱపయి కంఠంబువిప్పు చఱచి, పిఱుఁదు బెడఁగొంది నడుపునొప్పిదమువింత
తెఱఁగు గైకొన గోపాలదేవమూర్తి, యఖిలశోభాకలాపకల్యాణి యయ్యె.
| 180
|
| వ. |
రోహిణీనందనుండును దాదృశసౌందర్యంబునం దిలకించె నయ్యసమానతేజు
లిద్దఱు సవయస్కు లగువల్లవకుమారులతోడం గూడి గోరక్షణక్రీడాతత్పరులై
విహరించి రవ్విహారంబులయందు.
| 181
|
| చ. |
నునుపగుపచ్చఁబట్టునఁ గనుంగొన నొప్పుగ దిండుగట్టి నూ
తన మగుబర్హి బర్హదృఢదామము నెట్టెము సుట్టి కమ్రకా
సనతరుపుష్పమాలిక దనర్చునురస్స్థలి నుద్ధరించి యిం
పొనరఁగ వేణునాదసరసోత్సుకుఁడై హరి యొప్పె నెల్లెడన్.
| 182
|
శ్రీకృష్ణుండు వామదేవ భరద్వాజు లనుమునులఁ గని సంభాషించుట
| వ. |
ఒక్కనాఁడు యమునాపర్యంతకాంతారంబునం జరియించువాఁ డెదుర నతి
మాత్రవిస్తారోదారంబును నతిశయోన్నతవిస్ఫారంబును నసంక్లిష్టబర్హిదామాభి
రామంబు నపరిభావ్యస్థేమంబునునై వేదంబునుంబోలె ననేకశాఖావలంబిద్విజగణ
సేవ్యంబును జలధరంబునుంబోలె గగనచ్ఛాదనాభోగంబును శైలంబునుం
బోలె బహుపాదపపరివేష్టితంబును గృహస్థధర్మంబునుంబోలె నిరంతరశ్రాంతజన
సమాశ్రయణీయంబును యోగనియమంబునుంబోలెఁ బవనపరచయజనితకుండ
ల్యుల్లాసంబును మహాయుగ్యంబునుంబోలే సుస్థితస్కంధానుభూతవివిధయుగా
వర్తనంబును గ్రహలోకంబునుంబోలె శీతకరచ్ఛాయాప్రభవభౌమజీవాభినందం
బును రసాతలంబునుంబోలె ననర్కాంధకారభరితాభ్యంతరంబును సేనావ్యూ
హంబునుంబోలె బహుళపత్రఫలమండలాగ్రశోభితంబును విష్ణువక్షస్స్థలంబునుం
బోలె వనమాలాపరివృతంబును బరబ్రహ్మంబునుబోలె నారణ్యకోద్గీతమాహా
|
|
