తే. |
[1]ఆ యెడను భూమిదేవి యాత్మీయమైన, మూర్తి ధరియించి యెంతయునార్తి దోఁప
నచటి కేతెంచె నిఖిలసురాళిచూడ్కి, గములు నంతంతఁ దనమీఁదఁ గడలుకొనఁగ.
| 13
|
క. |
అక్కాంత డప్పి గని కడు, వెక్కసపడి పలుకుసభ్యవితతులపలుకుల్
దిక్కూలంకషనిననం, బక్కజమై యెసఁగె వెన్నుఁ డాకర్ణింపన్.
| 14
|
వ. |
అంత వాయుదేవుం డక్కలకలం బంతయుఁ గేలెత్తి వారించి వసుంధరం జూచి
నీయాగమనకార్యం బంతయు విన్నపంబు సేయు మనినం గృతాంజలి యై యా
జగద్ధారణి యుదారధీరస్వరంబున ని ట్లనియె.
| 15
|
ప్రజాభారపీడిత యైన భూదేవి తనమనఃక్లేశంబు విష్ణున కెఱింగించుట
క. |
ఈపురుషోత్తమదేవుఁడు, నీపరమేష్ఠియును వేల్పు లిందఱు వినఁగా
నాపాటెల్లం దగ వి, జ్ఞాపన మొనరింతు వినుఁడు సభ్యులు గరుణన్.
| 16
|
వ. |
ఏను జగత్కర్తచేతం జరాచరభూతధారణం బధికారంబుగాఁ బ్రతిష్ఠిత నై
యుండుదు ని ట్లుండ నేకార్ణవకాలంబున విష్ణుకర్ణస్రోతస్సులవలన నుద్భవించి
యిద్దఱుదైత్యులు తపంబునకుం దొడంగి కాష్ఠకుడ్యసదృశు లై నిశ్చలం బగు
నిలుకడం బెద్దగాలం బున్నయంత.
| 17
|
క. |
వారల దేహముల నవ, ద్వారంబులఁ జొచ్చి భూరివాయువు నాడీ
పూరణము సేయ నాశ్చ, ర్యారంభతఁ [2]బొదలి పెరిఁగె నఖిలాంగములున్.
| 18
|
వ. |
ఇట్లు పెరిఁగి దిశలు నాకసంబుం దారయై యున్న యయ్యసురులకడకు బిసరుహాస
నుండు వచ్చి కరంబున నిరువుర నంటి చూచి యొక్క నియొడలు మృదువును
వేఱొక్కని [3]మేను కఠినంబును నైనం దదనురూపంబుగా వారికి మధుండునుం
గైటభుండు ననునామంబు లొనరించె ననంతరంబ వారు.
| 19
|
క. |
తనువులవ్రేఁగున [4]మదముం, గొని నీళులనడుమ నిద్రగూరి యొరగి యె
న్న నగోచర మగుకాలము, సనుటయుఁ దెలివొంది పటుభుజాదర్పమునన్.
| 20
|
మ. |
తమతోడం బెనగంగ నోపెడు సముద్యత్సత్త్వవంతుండు వి
క్రమదుర్దాంతుఁడు గల్గునొక్కొ యని యాకాంక్షన్ సమస్తార్ణవౌ
ఘములన్ రోయుచు నేఁగుదేరఁ గని [5]యాకంపించి యాశౌరి నా
భిమహాపద్మము సొచ్చి బ్రహ్మ యడఁగెన్ భీతిప్రకర్షంబునన్.
| 21
|
క. |
ఆయవసరమున నెంతయు, నాయితమై యెదురు నడచె నసురరిపుఁడు దై
తేయులుఁ బ్రమోదవితత, వ్యాయతబాహులయి తాఁకి రవ్వీరవరున్.
| 22
|
వ. |
వారలతోడ నద్దేవునకు ననేకదివ్యాబ్జసహస్రం బగుకాలం బద్భుతం బైన సమ
రంబు ప్రవర్తిల్లె నమ్మధుకైటభు [6]లొక్కించుకయు డప్పిం బొందక ఖేదరహితుం
డై యున్న వెన్నునివిధంబు చూచి యచ్చెరువు నొంది తద్భుజావిస్ఫురణంబు
నకుం దప్పిపోవం దమకు శక్యంబు గామియు నెఱింగి యతనితోడ.
| 23
|
- ↑ అపుడు భూదేవి యాత్మీయ మైనదివ్య
- ↑ బొడమి
- ↑ యొడలు
- ↑ మధువుం; మధువులు
- ↑ యుత్కంపించి పద్మాక్షు
- ↑ లొక్కింతయు