| తే. |
క్రొవ్వి యివ్విధమున [1]నీవు గొన్ని కాటు, లఱచినంతన నీచేత నగునె యొకటి
యాడినట్ల చేయనివాని నకట పురుషుఁ, డండ్రె రజ్జులాడునే శూరుఁ డైనవాఁడు.
| 165
|
| ఉ. |
దానవకీట నీవటు పితామహుఁ డిచ్చినయీగి నమ్మి
ర్మానఘనుండవై సదవమాన మొనర్చితి దాని కంతకుం
బో నినుఁ దొంటిదానవులపోకన పుచ్చి నిలింపులన్ యథా
స్థానములందు నిల్పెద ముదంబునఁ దాపసకోటి మెచ్చఁగన్.
| 166
|
| వ. |
అనినం గినిసి విబుధవిరోధి క్రోధద్విగుణారుణరోచు లగులోచనంబులం బుండ
రీకలోచనుం దప్పక చూచి [2]బాహాశతంబునం బృథగ్విధంబు లైనయాయుధంబు
లన్నియుం బూన్చి మయతారవిప్రచిత్తిప్రభృతిదైత్యు లాత్మీయప్రహరణపాణు
లై తోడం దఱుమం దరియం జొచ్చి పొదివినం గులక్షోణిధరంబు[3]పోలిక నక్షో
భ్యుం డై యాసమరవిచక్షణుండు నిలుచుటయం గని సైరింపక.
| 167
|
| ఆ. |
కాలనేమి యార్చి కాలదండము వోని, ఘోరగద యమర్చి దారుణంపు
హాస మెసఁగ నుఱక యశరి గరుత్మంతు, గుఱిఁచి వీచి వైచెఁ గ్రూరభంగి.
| 168
|
| క. |
హరి చూచి వెఱుఁగువడ [4]న, ప్పరుషప్రహరణము వచ్చి పక్షీంద్రుని ని
బ్బరముగఁ దాఁకిన వడఁకెం, బొరి నాతఁడు వజ్రనిహతభూధరము[5]క్రియన్.
| 169
|
| చ. |
కరుణఁ దదీయదుర్భరత గ్రక్కున మాన్చి జవంబు సత్త్వవి
స్ఫురణముఁ దొంటికంటెనుఁ బ్రభూతముగా నొనరించి దేవుఁ డు
ద్ధురుఁ డగుశత్రు జంపుటకు దోహలియై రభసోగ్రభంగి నా
గరుడనితోడఁ గూడ నిజకాయము వర్ధన మొందఁ జేసినన్.
| 170
|
| శా. |
బాహువ్యాప్తి యశేషదిగ్భరిత మై భాసిల్లె వక్షస్స్థల
వ్యూహ[6]క్రాంతి నిరుద్ధమయ్యె గగనం బూర్థ్వంబు మూర్ధాగ్రస
న్నాహవ్యాహతిఁ దూలె నంఘ్రి[7]యుగమున్ సర్వోర్వియుం జెందె సం
గూహంబున్ సురశత్రు లుద్గతభయక్షోభార్తులై [8]రెల్లెడన్.
| 171
|
| ఉ. |
క్రమ్మఱ విశ్వవిక్రమణకర్మ మితండు [9]దొడంగె నొక్కొ చో
ద్యమ్మిది యంచు వేల్పులును దాపసులుం బరమేశ సత్కృపా
ర్ద్రమ్మగుచూడ్కిఁ జూడు మము దైత్యవిఘాతన మాచరింపు లో
క మ్మఖిలంబు గావు మని గాఢమతిం [10]బ్రణుతించి రవ్విభున్.
| 172
|
విష్ణుదేవుఁడు చక్రాయుధముచేతఁ గాలనేమిం జంపుట
| వ. |
అమ్మహాప్రభావుండు భవ్యం బగునిజతేజంబునం బ్రత్యర్థితేజంబు తిరోహితంబు
సేయుచుఁ గల్పాంతసహస్రకరమండలప్రచండంబును దుస్సహసహస్రా[11]రోపేతం
బును విమతసహస్ర మేదోరుధిరదిగ్ధంబును సకలచరాచరభూతభయావహో
|
|
- ↑ నిపుడు
- ↑ బాహు
- ↑ పోలికి
- ↑ నప్పరమ
- ↑ గతిన్
- ↑ క్రాంత
- ↑ మహిమన్
- ↑ రందఱున్
- ↑ దొణంగి
- ↑ వినుతించి
- ↑ రఘారంబును
