| |
దఱమును నొక్కఁడై కలసి దవ్వుగఁ బాపుద మెవ్వ రెక్కడే
[1]నొఱగిన వారి నెల్లఁ దగ నోర్తము నిశ్చయ మిట్లు దీనికిన్.
| 202
|
| వ. |
అనిన నతండు నవ్విధంబున కియ్యకొనియె జనార్దనుండు జతుగృహదాహంబునఁ
గుంతీనందనులు మ్రంది రనువార్త విని తాను బరమార్థవేది యయ్యును
దుర్యోధనుబుద్ధికి నిజంబు గావించుటకై వారణావతంబునకుఁ బోవుటయు
రంధ్రాన్వేషి యగుటం జేసి.
| 203
|
శతధన్వుఁడు సత్రాజిత్తుం జంపి శ్యమంతకమణి నపహరించుట
| తే. |
అలఘుచరితు సత్రాజిత్తు నర్ధరాత్రి, సుప్తుఁడై యుండ వధియించి లుప్తధర్ముఁ
డైనశతధన్వుఁ డతనియనర్ఘదివ్య, వినుతమాణిక్యరాజంబు గొనుచుఁ జనియె.
| 204
|
| సీ. |
తండ్రిఁ జంపినఁ గడుఁ దలఁకి యత్యంతవేగము గల గుఱ్ఱాలఁ గట్టినట్టి
తే రెక్కి చెచ్చెర వారణావతమున కరిగి యాతెఱఁగు నారాయణునకు
సర్వంబు నెఱిఁగించె సత్యభామాదేవి వాసుదేవుండు నవ్వామనయన
మనసులో నున్న యుమ్మలికయు మానెడు పంతంబుమాట లొక్కింత కొఱఁత
|
|
| తే. |
పడక యుండంగఁ [2]బలికి యప్పడఁతిఁ గొనుచుఁ
బురికిఁ జనుదెంచి యేకాంతమున హాలాంకు
[3]తోడఁ దలపోసి శతధన్వుఁ దునిమి యతని
చేతిరత్నంబు గొనుపని సేయఁదలఁచె.
| 205
|
| వ. |
ఇట్లయ్యిరువురుం గూడి కీ డొనర్ప నుద్యోగించు తెగువ యెఱింగి శతధన్వుండు
వారితోడి[4]పోరికిఁ బెనుప్రాపై నిలుచునట్లు గృతవర్మ [5]నడుగంబోయిన నతం
డియ్యకొనక బలదేవవాసుదేవులదెస విరోధంబునకుఁ [6]2దానొనర్పమి దెలియం
బలికె నక్రూరుం గలపికొనువాఁడైన నతండు.
| 206
|
| మ. |
[7]అసురీహారమృణాళహంసము [8]మహేంద్రాంతఃపురీకర్ణప
త్రసమున్మీలనమూలశిల్పి [9]గుమతథ్వాంతార్కబింబంబు దు
ష్ప్రసహం బెవ్వనిచక్ర మట్టిహరికిం బ్రత్యర్థియై నిల్వఁగా
వసమే యెంతటివానికిన్ వెఱుతు నివ్వైరస్యముం బూనఁగన్.
| 207
|
| వ. |
ఏ నతని శరణాభిలాషకుండ దోషాచరణంబునకు నెట్లు గణంగుదు [10]వెడంగనయి
మున్ను మీతలంపునం గలసితి నవి యన్నియు నప్రయోజనం[11]బు లనిన శత
ధన్వుం డట్లేని నాకు నిక్కడ [12]నన్యుంచు రక్షకుండు లేఁడు తొలఁగిపోయెద నీ
వీయలభ్యరత్నంబు డాఁపవలయుఁ బ్రాణంబుపయి నచ్చునంతటి పోరామి
యందును నెవ్వరికి నెఱింగింపకుండునది యని యొడంబఱచి యతనిచేతి కిచ్చి
యా ప్రొద్ద పురంబు వెలువడి పూర్వోత్తరదిశాభిముఖుం డై.
| 208
|
- ↑ నొరసిన
- ↑ నాడి
- ↑ తోఁడ
- ↑ పోరునకు
- ↑ నొడఁబఱుప
- ↑ నొడఁబఱుప
- ↑ అసురవ్రాత
- ↑ సురేం
- ↑ గుముద, కుమతి
- ↑ వెణంగురునయి
- ↑ బనిన
- ↑ నుండుమను దక్షుండు
