xxi
తే. శిబితెఱంగున మాంధాతచెలువమున, య
యాతిరీతి దిలీపుమర్యాద రంతి
సరణిఁ బాలించి యలరు నాచక్రవాళ
వసుమతీచక్ర మమ్మహీవల్లభుండు.
(శుక . 1-93)
సీ. వెలయ హరిశ్చంద్రు విధమున నలుని వీఁ
కను బురుకుత్సుచాడ్పునఁ బురూర
వునిలీల సగరులాగునఁ గార్తవీర్యు మ
ర్యాదను గయుక్రియ నంబరీషు
మతమున శశిబిందుమహిమ నంగునిఠేవఁ
బృథునిమాడ్కి మరుత్తవృత్తి భరతు
నీతి సుహోత్రునిభాతి భార్గవుబలె
రాముపోలిక భగీరథుని పొలుపు
తే. న శిబిసంగతి మాంధాతనయమునను య
యాతికరణి దిలీపునియట్ల రంతి
రీతి నాచక్రవాళపరీత భూత
ధాత్రిఁబాలించు సవిభుండు తద్విభుండు.
(హంస. 1–42)
ఆరాజున కీరాజు తీసిపోఁడు. ఆద్యుఁడు. ధర్మజునకు పోటి నలుని నిలిపెను. తుదిని యమకము.
రాజదూతి ప్రభావతితోఁ బలికిన పలుకులు –
సీ. బింబోష్ఠి! నీ చంద్రబింబాననము వాని
వెడఁగునోటను ముద్దువెట్టఁదగునె
కాంత! నీ సిబ్బెంపు గబ్బిగుబ్బలు వాని
పరుసుచేతుల నొత్తిపట్టఁదగునె
