పీఠిక
27
కములుకు అగుపదములును ఉపపదములుగ చేర్చుట కలదు. ఉదా:-శివనారాయణతీర్థుఁడు ; మొదలగునవి.) అచ్చరువుగన్ = ఆశ్చర్యము కలిగించునట్లుగ, సద్భక్తి మెఱయన్ = మిగుల భక్తితో, శిష్యుండు అయ్యెన్ , (భక్తితో నాయేకోగురుస్వామి నాశ్రయించె ననుట.)
తా. శ్రీకృష్ణునికి అర్జునుఁడు శిష్యుఁడైనట్లు ఆయేకోగురుస్వామికి నరహరి మహేశ్వరుఁ డనుమహాత్ముఁడు మిగుల భక్తియుక్తుఁడై శిష్యుఁడయ్యెను. (ఈ గురుశిష్యులు లోకమున కాశ్చర్యము గలిగించుచుండిరనుట.)
చ. అతఁడు సమస్తభూతబహిరంతరనావృతబోధమూర్తి యై
వితతసమాధి నుండునెడ వేల్పులు సూచి యితం డయారె యా
శతధృతియో రమావరుఁడొ శంకరుఁడో శుకుఁడో యటంచు
నద్భుతమును బొందుచుండ బరిపూర్ణత నొప్పె ధరాతలంబునన్.
టీక . అతఁడు =ఆనరహరిగురువు, సమస్త...మూర్తి - సమస్తభూత = ఆకాశాది పంచభూతములయొక్కయు, లేక, పంచభూతవికారము లగు సకలప్రాణులయొక్కయు, బహిరంతః = లోపల వెలుపల, అనావృత = ఆవరింపఁబడని (అజ్ఞానావరణము లేని) బోధ = అపరోక్షజ్ఞానమే, (బ్రహ్మమే తానని యెఱుంగుటయె) మూర్తి ఐ = స్వరూపముగాఁ గలవాఁడై (స్వప్రకాశస్వరూపుఁడై యనుట.) వితతసమాధిన్ = ఎక్కువైనదానమునందు, ధ్యాననిష్ఠుఁడై యనుట. ) ఉండునెడన్ = ఉన్నప్పుడు, వేల్పులు= దేవతలు, చూచి, ఇతండు = ఈయోగి, అయారే = ఆహా, ఆశతధృతియో = ఆ బ్రహ్మయో, రమావఁరుడో = ఆవిష్ణువో, శంకరుఁడో = రుద్రుడో, శుకుఁడో = శుకమహర్షియో, (అగును గాని సామాన్యుడు కాడు; అని అధ్యాహారము.) అటంచున్ = అనుచు, అద్భుతమునున్ = ఆశ్చర్యమును, పొందుచున్, ఉండన్ = ఉండగా, పరిపూర్ణతన్ =సంపూర్ణుఁడై, (సర్వగుణములచేత సంపూర్ణుఁడై, లేక, పరబ్రహ్మరూపుఁడై యనుట.) ధరాతలంబునన్ = భూమియందు, ఒప్పెన్ = ప్రసిద్ధి గాంచెను.
తా. సర్వప్రపంచమునకును లోపల వెలుపల నిండియున్నట్టియు, అజ్ఞానావరణము లేనట్టియు, స్వప్రకాశస్వరూపము గలిగి నిర్వికల్పసమాధియందు (ధ్యానించువాఁడు; ధ్యానము, ధ్యానింపఁదగినది అను భేదములు లేనిసమాధియందు) ఉండు నప్పుడు నరహరియోగిని జూచి దేవత లందఱు, 'ఆహా ! యీతఁడు బ్రహ్మయో, విష్ణువో, రుద్రుఁడో, శుకమహర్షియో కాని సామాన్యుఁడు కాఁడు' అని యాశ్చర్యపడుచుందురు. ఇట్లు సర్వభూతములకు నాశ్చర్యకరము లగు సద్గుణసమృద్ధితో ప్రత్యక్షపరబ్రహ్మమో యన నాతఁడు భూమియందుఁ బ్రసిద్ధిఁ జెందియుండెను.
