పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/531

470

సింహాసన ద్వాత్రింశిక

క.⁠

ఆదంపతులకు సుతుఁడు ప్ర మోదాకృతిఁ బుట్టి వజ్రముకుటుఁ డనంగా మేదినిఁ బరఁగుచునెన్నఁగ శ్రీదనరారంగ మరుని చెలువు వహించెన్.

⁠ 24

క.⁠

ఆరాజసుతుఁడు బుద్ధిశ రీరుం డనుమంత్రిసుతుఁడు ప్రియసఖుఁడుగ నా నారూపవినోదముల వి హారంబులు సలుపుచు న్మహావ్యసనుండై.

⁠ 25

ఉ.⁠

ఇష్టసఖుండుఁ దా నడవికేగి మృగంబుల వేఁటలాడుచుం గ్లిష్టశరీరుఁడై కొలని క్రేవ జలార్థము చేరి కన్యకా సృష్టికి నాద్యలో యనెడు చెల్వలు [1]గొల్వఁగఁ దారకాంతర స్పష్టహిమాంశురేఖ కిది సాటి యనం బొడఁగాంచె నొక్కతెన్.

⁠ 26

చ.⁠

అనువుగ బాహులోచనకుచాస్యకళ ల్గొనివచ్చినారు తెం డని బిసమీనచక్రనలినౌఘము నీళ్ళను ముంచి వచ్చి శో ధన మొనరించి చేకొను విధంబున నంబురుహాకరంబు పొం [2]తను విహరించు బాలికయు ధారుణినాథుతనూజుఁ జూచినన్.

⁠ 27

క.⁠

ఇరువుర చూపుల మదనుఁడు శరములుగాఁ జేసి పులకసముదయ మొదవన్ సరి నయ్యరువురమనములఁ గరఁగించెం బ్రేమరసము గడలుకొనంగన్.

⁠ 28

ఉ.⁠

అంబురుహాక్షి యప్పుడు ప్రియంబున నౌఁదల గల్వపూవుఁ గ ర్ణంబునఁ జేర్చి, దంతశిఖరంబుల ఘట్టన చేసి, పాదప

⁠

1. గొల్వగ నొప్పుచుం గళా
   స్పష్టహిమాంశురేఖ కిది సాటి యనందగు కొమ్మఁ గన్గొనెన్.
2. త నిలిచియున్న బాలకియు