iii
సామెతలు
“కడుపిటు గాలంగ కంట కాటుక యేలా" 1-86
“హనుమంతుని యెదుట కుప్పిగంతు లెగయుట" 2-49
“కప్పకాటు-బాపనపోటు" 4-130
“ముంజేతి కంకణమున కద్దంబేటికి" 7-84
"మూర్ఖు భారతపర్వంబు పఠింపబూనుట" 8-2
“ఆందనిమ్రాని పండులకు అర్రులు సాచుట" 8-86
“యేనుఁగు చిక్కెనేని మఱి యెంపలి చెట్టునఁ గట్టవచ్చునే" 11-27
"ఈశ్వరనిరాకరణం బది రిత్తవోవునే" 11-60
“ఇల్లు గాలంగ నుయిఁద్రవ్వ నేగుటండ్రు” 11-120
కవితా విశేషములు:
గోపరాజు కవితా కౌశల్యమును కావ్యమున ప్రతి కథ యందును చూడవచ్చును. ఆవతారికలోనె ఆతడు తన సామర్థ్యమును చెప్పినాడు.
చ. తెనుఁగునఁ దేటగాఁ గథలు దెల్పినఁ గావ్యము పొందులేదు మె
త్తన పసచాలదంద్రు విశదంబుగ సంస్కృత శబ్దమూఁదఁ జె
ప్పిన నవి దర్భముండ్లనుచుఁ బెట్టరు వీనులఁ గావునన్ రుచుల్
దనరఁ దెనుంగు దేశియును దద్భవముం గలయంగఁ జెప్పెదన్.(1-32)
ఇందలి 'తెనుంగు' పదమునకు 'తత్సమ' మని గ్రహింపవలెను. సాంస్కృతికములు, అచ్చతెలుగులు సమానముగా ఉపయోగింప గల ప్రజ్ఞ గోపరాజునకున్నది.
సంస్కృతపద భూయిష్ట రచన :
క. ఉల్లోల దుగ్ధసాగర
కల్లోల కరాగ్ర మంద కంపిత ఫణభృ
