పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/528

ద్వాదశాశ్వాసము

467

⁠

బిలిపించి యిన్నాళ్ళఫలములు దెమ్మన్న         నరిగి మాణిక్యంబు లైనవాని నన్నిటిఁ దెచ్చిన [1]నాదాఁపుటకు మెచ్చి         వానికి నవి యిచ్చి వరుసఁ బిదప క్షాంతిశీలుం డటు చనుదెంచుటయుఁ జూచి         యనఘ నీవిట్టి యనర్ఘమణులు

⁠

ఆ.⁠

నాకు నిచ్చి యేమి నాయెడఁ గైకొనఁ దలఁచినాఁడ విపుడు విలువఁ జూడ నొక్కరత్నమునకు నుర్వియంతయుఁ జాలు దిన్నిరత్నములకు నెద్ది యిత్తు.

⁠ 11

క.⁠

అనవుఁడు నాభిక్షకుఁ డో జననాయక దీనికంటె సమధికగుణమౌ పనిగలదు గాన వచ్చితి ననఘుఁడ వభయుఁడవు సాహసాంకుఁడ వగుటన్.

⁠ 12

చ.⁠

క్షితివర నాప్రియంబు విను కృష్ణచతుర్దశినాఁటిరాత్రి యు న్నత మగు మఱ్ఱిక్రింద మసనంబున నున్న పిశాచపంక్తి స న్నుతు లొనరించి హోమము మనోరథసిద్ధికిఁ జేయువాఁడ నే కతమున నీవు నచ్చటికిఁ గ్రక్కున రమ్మటు నాకుఁ దోడ్పడన్.

⁠ 13

చ.⁠

అనవుడు నింతకాలము ప్రయాస మిదేటికి నాఁడె చెప్పినం బనివిననే యడంచి యొక బ్రహ్మముఁ జేసితి నేఁడు నీవు చె ప్పిన సమయంబు దప్పక యభీష్టము నీ కొనగూర్ప వచ్చెదం జనుమని వీడుకొల్పి నృపచంద్రుఁడు మానస ముత్సహింపఁగన్.

⁠ 14

వ.⁠

అంతఁ గృష్ణచతుర్దశి వచ్చినం దద్రాత్రి సమయంబున.

⁠ 15

1. నాడాఁపురమునకు మెచ్చినదానికి నవియిచ్చి, పిదప