పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/516

ఏకాదశాశ్వాసము

455

శా.⁠

[1]ఆవీరుండు వినీతుఁడై మనుజలోకాధీశుతో ని ట్లనున్ దేవాధీశునిబంట నొక్కెడ బలోదీర్ణుండనై తప్పొగిం గావింపం గని నన్ను హీనపదునిం గాఁజేసిన న్వచ్చినా [2]నీవామేక్షణ నాదుభార్య యిట నా కిష్టంబుగా వచ్చితిన్.

⁠ 135

క.⁠

క్రమ్మఱ నింద్రుఁడు రిపుసై న్యమ్ములు పోరాడ వచ్చునవసర మని యు ద్ధమ్మునకుఁ దోడుపడ నను రమ్మని పుత్తెంచె నిపుడు రాజవరేణ్యా.

⁠ 136

క.⁠

నే నరుగఁగ నక్కడ నా దానవయుద్ధమున సుదతి దలఁకెడు నిట నే మానవుఁడు హితుఁడు లేఁ డటు గాన సతికి నీవె ప్రాపుగాఁ దగు దధిపా.

⁠ 137

ఆ.⁠

[3]పాలనంబు సేయుప్రభుఁడవు నీకంటె నొండుచోట నుంచు టురవుగాదు దిక్కులేనిప్రజకు దిక్కు నీ వటుగానఁ దరుణి నరసికొమ్ము తండ్రికరణి.

⁠ 138

క.⁠

అని యప్పగించి సభలో వినువారలుఁ జూచువారు విస్మయమందన్ హనుమంతునొడ్డనముతో హనుమంతుని పగిది నెగసె నాకసమునకున్.

⁠ 139

1. ఆవీరుఁడు వినతుండై
   భూవరుతో నిట్లు పలికెఁ బొలు పలరంగా
   దేవతలు దానవాదుల
   తో వైరము పూని నన్నుఁ దోడ్పడఁదలఁచిర్.
2. ఈవామేక్షణ భార్యగా క్షితితలం బిష్టంబుగా వచ్చితిన్
3. భారమెల్ల మాన్పుప్రభుఁడవు
   నొండుచోటఁగార్య మొండుపుట్టు
   పాపమెల్లమాన్పు-