పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/491

430

సింహాసన ద్వాత్రింశిక

ఉ.⁠

యాచకపారిజాత మని యర్థులు దన్ను నుతింపఁ ద్యాగభో గాచరణంబునం బరఁగి యబ్ధులు మేరగ నుర్వియెల్ల సం కోచము లేక యేలుచు నకుంఠితవిక్రముఁడై విదేశముల్ చూచుమనంబుతో నతఁడు జోగివిధంబున నేగి యొక్కఁడున్.

⁠ 5

ఆ.⁠

గురిజపేరు లఱుతఁ గొమరార ధరియించి యడవిమొల్లలఁ గురులందుఁ జెరివి పాఱుటాకులు మొలబాగుగాఁ గట్టి యే తెంచుచెంచుసతులఁ గాంచి కాంచి.

⁠ 6

క.⁠

మాకందములును రక్తా శోకములును జంపకములు సురపొన్నలు నా లోకించుచుఁ బ్రియపడి నరఁ లోకేశుం డొక్కవనములోఁ దిరుగంగన్.

⁠ 7

సీ.⁠

అతని ప్రతాపాగ్ని నవమానితంబైన         పగిది బింబమునఁ దాపంబు వొదల నంభోజహితుఁడు మధ్యాహ్నకాలంబున         నిప్పులు వర్షించుచొప్పు దోఁప సర్వజంతువుల కసహ్యంబుగా మహా         నగము లెండఁగ నెండ నిగుడఁజేయఁ బలుచనయ్యును జౌటిపట్టులు వేఁడిమిఁ         గసవులు మొదలారఁ గమరఁజొచ్చె

⁠

ఆ.⁠

విహగకులము తాము విహరించుతరువుల కేగ కీరములను నీఁగఁదొడఁగె వడ ఘనంబు గాఁగ వాయువు వీతేర జగము శూన్యమైన చంద మొందె.

⁠ 8