పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/486

దశమాశ్వాసము

425

చ.⁠

అని వినయోక్తిగాఁ బలికినంతనె కర్మము బుద్ధియుం గడం కను దెరు వేది మాకనుచుఁ గైకొని యొక్కటి యౌచు నిర్ణయం బునకుఁ బణంబుగాఁ గడుఁ బ్రమోదముతో నమృతంబు దెచ్చి పో సిన నతికాంతిగా నతని చేయును గాలును వచ్చెఁ జెచ్చెరన్.

⁠ 151

ఉ.⁠

ఈగతి బ్రోచి వారు సన నీవల బాలిక యేగి హస్తపా దాగమనప్రకారము ప్రియంబుగఁ దండ్రికిఁ జెప్పె నాతఁడు న్వేగమ వచ్చి యల్లుని నవీనరతిప్రియుఁ జూచి యాత్మపు త్రీగుణభాగ్యసంపద నుతించుచుఁ గౌఁగిటఁ [1]జేర్చె నాతనిన్.

⁠ 152

చ.⁠

అతనిచరిత్రముం దెలిసి యత్యనురాగముతో నతండు దా సుతరహితుండు గానఁ దనక్షోణికి నాతని రాజుఁ జేసిన న్మతి నతిహృష్టుఁ డౌచు మతిమంతుఁడు తత్పురి యేలుచు న్నిజ క్షితి కరుదెంచి మంత్రికులసేవితుఁడై సిరు లొందెఁ గావునన్.

⁠ 153

క.⁠

నీవెరవును నావెరవును దైవగతిం గాని కొనదు దయ గలిగిన నా త్రోవల నాడుచు నుండఁగ నీ వర్థముప్రాపు గమ్ము హితభావమునన్.

⁠ 154

సీ.⁠

నావుడు నట్లకాఁ గావింతు నూఱడు         మని వాని ననిపిన యవసరమునఁ బరదేశు లిద్దఱు భాషించుచో నొకఁ         డిల యెల్లఁ గ్రుమ్మరి యింద్రకీల నగముపై నున్న మనస్సిద్ధి యనుదేవిఁ         జూడ మైతిమి విశస్తులము మనము అష్టదిక్కుల నున్న యష్టభైరవులకు         నష్టాంగరుధిరంబు లర్చనముగఁ

⁠

1. జేర్చెఁ జచ్చెరన్