పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/437

376

సింహాసన ద్వాత్రింశిక

శా.⁠

అంతర్గేహములందుఁ గ్రొవ్విరులపర్యంకంబుపై వేడ్కతో గాంతారత్నముతోడఁ గూడి పిదపం గందర్పకేలీపరి శ్రాంతుండై శయనంబు రెండుదెసలన్ రత్నంపుదీపంబు ల త్యంతంబు న్వెలుఁగొందఁ గామసుఖనిద్రాసక్తుడై యుండుచున్.

⁠ 49

చ.⁠

బలబలఁ దెల్లవాఱునెడఁ బార్థివశేఖరుఁ రత్యరిష్టమౌ కలఁగని మేలుకాంచి యధికం బగువిస్మయ మంది లేచి తా జలకము దీర్చి సంధ్యపరిచర్య యొనర్చి యనేక భూషణో జ్జ్వలనిజమూర్తియై కొలువుసాలకు వచ్చి కవు ల్నుతింపఁగన్.

⁠ 50

ఆ.⁠

వచ్చి దొరలు గొలువ వజ్రసింహాసనా రూఢుఁడై ముఖాబ్దరుచి యెలర్పఁ దన్నుఁ గొలుచువారిఁ దగురీతి మన్నించి తేరకొనఁగ హితులదిక్కు చూచి.

⁠ 51

క.⁠

వినుఁ డేను రక్తచందన మున నంగము దోఁగ మేఘమున కెనయను కా రెనుబోతు నెక్కి యామ్యము [1]చనుచుంటినొకండ నంచు స్వప్నముగంటిన్.

⁠ 52

క.⁠

ఈకల శుభమో యశుభమొ నా కనవుడు నందఱు న్మనంబుల భీతి వ్యాకులులై వదనము లా లోకింపఁగ దృష్టకౌశలుం డొకఁ డనియెన్.

⁠ 53

క.⁠

ధాతుగుణంబులఁ గల లుప జాతములౌ[2] వినికి జూడ్కి సంస్మరణమునన్

⁠

1. చనియెద నేనొకఁడ
2. జాతంబులు