పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/364

సప్తమాశ్వాసము

303

⁠

మగతనముఁ గటారియుఁ దో డుగ నయ్యేకాంగవీరుఁడుం జనుదెంచెన్.

⁠ 47

సీ.⁠

అపుడు చుక్కలలోన నమృతాంశుగతి దోఁప         రాజులు గొలువంగ రాజు వెడలి వచ్చినఁ దత్పరివారసమేతుఁడై         పడవాలు డగ్గఱి భటులఁ జూపి వారివైరముఁ బరివారంబుఁ దగవును         మున్నుగా నన్నియు విన్నవించె దనలెంకఁ దిట్టి యిద్దఱ నొక్కటిగఁ జేయ         భట్టి నంగాధిపుం బాలుపెట్టె

⁠

ఆ.⁠

వారు మాకు సెలవుగా రెండుమాటలు విడువుఁడనియు నృపునివెఱపు సూపఁ బనిచెఁ గర్త గాన బంటుతనమునకు విడుతురయ్య. .......

⁠ 48

క.⁠

నావుడు నిద్దఱుఁ జని పృ థ్వీవరునకు వాండ్రచలము వినిపించిన నే నీవీరుల నొప్పించుట భావం బొడఁబడ దటంచుఁ బతి చింతించెన్.

⁠ 49

క.⁠

ఆవేళ నమాత్యుండు మ హీవర నీమాట సేయ రేమనవచ్చున్ లావరులై లెంకల మని కావరమున నున్నవారు గైకొన రొరులన్.

⁠ 50

ఆ.⁠

పసుల కుయ్యి గాదు బ్రాహ్మణు చెఱ గాదు స్వామి హితము గాదు వ్రతము గాదు

⁠