పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/344

షష్ఠాశ్వాసము

283

ఆ.⁠

తఱిమి సామదానదండభేదములలో నొకట నైన వైర ముడుపవలయుఁ బగతు రెల్లఁ గూడి పై నెత్తివచ్చిన నెత్త మాడుచుండ నీతి యౌనె[1].

⁠ 92

క.⁠

అనవుడు జనవల్లభుఁ డిది మనచేతల నౌనె [2]దైవమాయాగతమై చననున్నవి చను నెచటను మననున్నవి మను జలాగ్నిమధ్యములందున్.

⁠ 93

క.⁠

వృక్షముననున్న యేగురు యక్షులు మనరాజ్య మొసఁగ హరియింపఁగ న ధ్యక్షులు మన కిది పనియే యక్షంబులు వైవు చాలు నాడుద మబలా.

⁠ 94

వ.⁠

అని యనంతరంబ తత్కృతస్మరణంబుగాఁ బలికిన మనంబున నెఱింగికొని యయ్యక్షు లక్షణంబ మన మిచ్చిన రాజ్యంబున కుపద్రవంబు పుట్టుచున్నయది యొకయుపాయంబు తర్కింపవలయు నని వచ్చి యాకూడిన రాజులలోఁ బరస్పరవైరంబును మనోవైకల్యంబును బుట్టించిన నాదండు రెండట్టలై.

⁠ 95

మ.⁠

తమలోఁ బోరుచు నస్త్రఘట్టనసముద్యద్బూరివహ్నిస్ఫులిం గము లాశాంతములం బిశంగములుగా గావింపగా బాహువి క్రమముల్ చూపి గజాదిసైన్యములు మ్రగ్గం దోరమై రక్తపూ రము కెంధూళి నణంపఁగాఁ గడఁగి రారాజన్యు లాజి న్వడిన్.

⁠ 96

1. పైవచ్చి విడిసిన యపుడు నెత్తమాడ నర్హమగునె
2. దైవమతమేగతి యోచన నున్నవి వేగమచను