పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/304

పంచమాశ్వాసము

243

శా.⁠

సంసారాటవిలోపలం గలవు మత్సామాన్యముల్ వ్యర్థముల్ హింసామూలము లైన జంతువు లసంఖ్యేయంబు లోఖేచరో త్తంసా నీ కెనయైనవారు గలరే ధర్మాధికు ల్వెంచలో హంసానీకము లేదుగాక బకభేకౌఘంబు లేకుండునే.

⁠ 203

క.⁠

మావంటివారి నూర్వురఁ గావఁగఁ జాలుదువు నీ వొకనిఁ గాచుటకున్ జీవం బిచ్చిన నార్తుల కేవెరవున బ్రదుకవచ్చు నెడరైన యెడన్.

⁠ 204

క.⁠

మాకులమువారు విడిచిరి నీ కీకృప సేయనేల నీచుట్టమనే శోకమునఁ జావకుండగ నీకాంతను ముసలిఁ గావు మింతియ చాలున్.

⁠ 205

చ.⁠

అనవుడు ఖేచరేంద్రసుతుఁ డచ్చెరువంది ఫణీంద్రనందనా విను మిది యేల నాపనికి విఘ్నము చేసెద వింత కొల మీ వనమున నర్థి వేఁడమి దివానిశము ల్మదిఁ గుందుచుందు నేఁ డనఘ పరోపకారసమయం బిటు గల్గిన నుబ్బి వచ్చితిన్.

⁠ 206

చ.⁠

తనయులు భార్య లన్నలును దమ్ములుఁ జుట్టలు సంగడీండ్రు యౌ వనము ధనంబు నంచు మది వారక ప్రాణములైన నిచ్చి తా ననదను నార్తు దీను శరణాగతుఁ[1] గావనివాఁ డజాగళ స్తన మని యండ్రు వానికి యశంబును ధర్మము నెట్లు చేకుఱున్.

⁠ 207

ఉ.⁠

లావు భయార్తరక్షణము లాభము పుణ్యము దేహశుద్ధి స ద్భావము భూషణం బెఱుక ధర్మము సత్కృప ప్రాభవంబు సం

⁠

1. ననద ననాథు నార్తు శరణాగతు