పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/295

234

సింహాసన ద్వాత్రింశిక

ఆ.⁠

నెదుర మదనుచేత హృదయసంతాపంబు పొదలఁ బువ్వుఁబొదల మెదలఁబూని సంగడీనిఁ గూడి యంగనఁ దలఁచుచుఁ బలవరించు నతనిపలుకు వినియె.

⁠ 154

వ.⁠

అది యెట్లన్నను.

⁠ 155

ఉ.⁠

మారుని మోహనాస్త్రము, సమస్తవిలాసవిహారభూమి, శృం గారరసంబుతేట, తొలుకారుమెఱుంగులపుట్టినిల్లు, సం సారసుఖంబు లేమొలక , చక్కఁదనంబులప్రోక కాఁకబం గారముచేగ, యాతరుణి కన్నులపండువ గాదె చూచినన్.

⁠ 156

క.⁠

నెఱిచెడి యింటికిఁ జనునా తఱి మొగమున కెగయు తేఁటిదాఁటునకై తాఁ జెఱికడ బెడమఱి చూచినఁ జుఱుకున నానెఱను నాఁటెఁజూ పెనుదూపై[1].

⁠ 157

వ.⁠

తన్మూలంబుగా మన్మథుండు బాణవిరహితుండయ్యె నని తదనంతరంబ.[2]

⁠ 158

క.⁠

మదనుని యేనమ్ములు నా హృదయాగ్నిని భస్మమయ్యె నిదిమొదలుగ నీ పదునాలుగులోకములును బ్రదుకుఁ గదా వీనిచేతిబాధకు వెలి యై.

⁠ 159

క.⁠

మధుకర తన్ముఖపంకజ మధుకరభావమున మిగుల మత్తిల్లి సుధా

⁠

1. నె, నరునాటంజూపె మన్ననంజడమాటై. చిఱికునఁ బెడమరిచూచిన నెఱసఖిఁజేరిననాగనె
2. తన్మూలంబుగాఁ బెడమఱిమాచిన మన్మథుండు తెగఁజూచుట లోకోపకారంబయ్యె.