పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/289

228

సింహాసన ద్వాత్రింశిక

⁠

జీమూతవాహుఁ డీతఁడు జీమూతస్థిరుఁడు ఖచరశేఖరుఁడు చుమీ.

⁠ 124

క.⁠

అనవుడు నది మలయవతిం గనుఁగొని యది గౌరికరుణ గలిగెం జెలియా మునువిందు మితఁడు రూపసి యనఘుఁడు వరియింపు మితని నతిమోదమునన్.

⁠ 125

ఉ.⁠

నావుడుఁ గన్యకామణి మనంబునఁ గూరిమి నాటుకొల్ప నా భావజుబాణము ల్మిగులఁ బజ్జఁ జరించినఁ దత్పరాగమో నా విలసిల్లి లేఁజెమట నవ్యముగాఁ గుచసీమఁ దోఁప ల జ్జావనతాస్యయై నిజవయస్యకు నుత్తర మీక యుండినన్.

⁠ 126

వ.⁠

చతురిక మఱియు నొత్తి పలుకునప్పుడు.

⁠ 127

సీ.⁠

జనని పుత్తెంచిన సఖి వచ్చి పిల్చిన నిఁక నుండరా దని యిచ్చఁ దలఁచి పోయినఁ బ్రియుఁడెట పోవునో యని నిల్చి తడసినఁ గోపించుఁ దల్లి యనుచు గదలి వేదన మదిఁ బొదలఁగా నేటికి నెదురీఁదుచాట్పున నింటి కేగి బలవంతమైన యావలవంత మదిలోన వేఁగుచు నొకచోట వెచ్చనూర్చు

⁠

ఆ.⁠

చున్నఁ జూచి చెలియ లొయ్యనఁ జనుదెంచి హృదయతాప మెఱిఁగి మదిఁ గలంగి చంద్రకాంతవేది శయ్యాతలంబుపైఁ జేర్చి శిశిరవిధులు సేయునపుడు.

⁠ 128

క.⁠

పుప్పొడియుఁ బువ్వుఁదేనెయుఁ గప్పురమును జందనంబుఁ గలపిన పన్నీ రప్పొలఁతుకపైఁ జిలికిన నిప్పుపయిం జిలికినట్టి నెయ్యిం బోలెన్.

⁠ 129