| క. |
సుఱసుఱ స్క్రుక్కుటయునుఁ బెం
పఱి యసుఱుసురనుట యారయఁగ గురురేఫల్
మఱి నిడుపుల గురురేఫము
లెఱిఁగించెద చిత్తగింపు మిందువతంసా.
| 147
|
| ఉ. |
ఆఱనితేజ మాఱడియు నాఱికెపంటయు నాఱు షట్కమూ
టాఱినముత్తియంబు తడియాఱెను పాపము లాఱె జిల్గు నూ
గాఱు వెలంది కొప్పె ననునట్టిపదంబులయందు పెద్దఱా
ల్మీఱుచునుండుఁ గబ్బముల మేరుమహీధర రాజకార్ముకా.
| 148
|
| వ. |
ఇందులో ఆఱుట యనఁగ నిండుటకును అడంగుటకును అర్థ
మగును. నిం డెనను యర్థముఁ జెప్పునపుడు లఘురేఫయును, అడంగెనను యర్థముఁ జెప్పునపుడు గురురేఫయు నగును.
|
|
నిండెనను యర్ధమునందు లఘురేఫ యగుటకు
| క. |
కౌరవులు సేయు నపకృతి
కారణమునఁ గోప మొత్తు కర్ణుని వదనాం
భోరుహముఁ గనుఁగొనఁగ శమ
మారు న్నావశముఁ గాక యంతనబుద్ధిన్.
| 149
|
| వ. |
శమ మారు ననఁగా శాంతము నిండు ననుట.
|
|
అడంగునను నర్ధమునకు గురురేఫ యగుటకు
| క. |
కారడవిఁ బరచు మృగముల
నూఱటకున్ డిగిచి డస్సియు న్నతనిశ్రమం
బాఱగ నెదఁ బరితాపము
దీఱఁగఁ బైవీఁచె నన్నదీపవనంబుల్.
| 150
|
; "
| వ. |
శ్రమ మాఱఁగ ననఁగా నలయిక యడంగగా ననుట.
|
|
