పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/99

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

93


ఆ.

నిత్త మనుచు వారి నింటికి గొనివచ్చి
యొకని కిత్త మతివ కొకఁడు వరుఁడు
గాక, యనుచు దెంపలేక, వాదడువంగ
నైదువాసరంబు లరుగుటయును.

172


క.

ఇవ్విధమున మువ్వురు నా
మువ్వురకును గన్య నుడిగి ముద ముడిగినచో
నవ్వనిత నొక్కరక్కసుఁ
డువ్వెత్తుగ గొంచు బోయె నొకగిరిగుహకున్.

173


వ.

ఇట్లు వోయిం జననీజనకసహోదర లతిదుఃఖతులయిన జ్ఞాని తదీయమార్గం బెఱింగించె విజ్ఞాని రథ మలవరించె నంత.

174


క.

శూరుఁడు రథ మెక్కి మహా
వీరుని రక్కసుని దునిమి వెలఁదిని దెచ్చెన్
వీరలలో నెవ్వఁడు క
న్యారమణుం డనిన శూరుఁడని యెఱిఁగించెన్.

175


వ.

తిరిగినం బట్టి తెచ్చు నెడ నిట్లనియె, మాలావతీపురంబున ధవళుం డనురజకుండు కోడలిం దోడితేర కొడుకుం బంపిన నతం డత్తవారింటికిం జని తత్సహోదరుం డనుప రా, భార్య ననిపించుకొని వచ్చు నప్పుడు.

176


చ.

తెరువున నున్న దుర్గ గని దేవికి మ్రొక్కిన మొక్కు దీర్ప భీ
కరకరఖడ్గ మెత్తి తనకంఠము ద్రెంచిన, దేవరుండు నా
కరపున నాత్మమస్తకము గ్రక్కున దెంచిన జూచి దుఃఖియై
తరుణియు నాత్మకంఠమునఁ ద్రాడు గదల్పగ నంత దేవియున్.

177