పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/81

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

75


వ.

అని దుఃఖంపుచున్న నతనికూతురు తనపెనిమిటియగు కుహకవిష్ణుపదంబులఁ బడి యేడ్చుచు నిట్లనియె.

69


తే.

అధిప విష్ణుండు తనయల్లుఁ డనుచు నస్మ
దీయజనకుండు నృపతుల ధిక్కరింప
వారు బలవంతులై మీఁద వచ్చినారు
నీ వుపేక్షింపదగునె యోనీరజాక్ష.

70


వ.

అని నతండు ఖిన్నుండై యిట్లని తలంచుచు.

71


క.

తమచేతగాని పనులకు
గ్రమ మెఱుఁగక యధికు మూర్తి గైకొన జనముల్
భ్రమియింప హాని యగు మా
నము బ్రాణము బోవు నిట్టి నడకలు నిజమే.

72


ఉ.

ఏవిధ మాచరింతు నిక నెక్కడికిం జనువాఁడ నెప్పుడుం
జావు నిజంబు నా కనిన సామజవత్సలు నార్తరక్షు ల
క్ష్మీవిభు నాత్మ నిల్పి యపకీర్తికి కీర్తికి హర్తకర్త య
ద్దేవుఁడె యంచు పల్కి యువతీమణి చూడఁగ బక్షివాహుఁడై.

73


చ.

హరి జనుదెంచితిన్ నృపతు లాజికి బాసి చనుండ పోవరే
జరతును వన్నెదప్ప కరచక్రహతి న్వడి నంచు దాకుచో
దురమున వీని వద్దనను దూరుదు రీక్షితిలోకులంచు నా
హరి యపకీర్తికి న్వెరచి యాతనిచక్రమున న్వసింపుచున్.

74


క.

అరినృపతుల చరణంబులు
శిరములు గరములును దునుమ జెడి హతశేషుల్
మరలక పరచిరి వాఁడుం
గరివరదునికరణ నాకు గలదని మగిడెన్.

75


వ.

అట్లు చనుదెంచిన బృహత్సేనుఁ డల్లునకు సాష్టాంగదండప్రణామం బొనర్చి యప్పటి యట్ల సేవించుచుండె గావున.

76