పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/53

ప్రథమాశ్వాసము

47

సీ.⁠

ప్రథమాద్రిమణినితంబప్రదేశమ్మున         నొక్కపద్మాకర మొప్పుచుండు దానిలో నొకమణిస్తంభంబు భాస్కరుఁ         డుదయింప దానును నుదయమందు నదియు మధ్యాహ్నంబునందు సూర్యనిమోచు         నన విని యొకసిద్ధు డరుగుదెంచి విక్రమార్కునకు నవ్విధ మెఱిగించిన         సాహసనృపతి యచ్చటికి నరిగి

⁠

తే.⁠

కంభ ముదయింప దాను నక్కంభ మెక్కి యంబుజాతాప్తుబింబంబు నందుకొనిన చండదీప్తికి నోర్చిన సాహసాంకు మెచ్చి కుండలీయుగళంబు నిచ్చి యనిపె.

⁠ 278

వ.⁠

అట్లు సూర్యదత్తం బైనకుండళయుగళంబు ప్రతిదివసంబు అష్టబారువులు సువర్ణంబు గురియునని విన్నవాఁడు గావున నవి గైకొని పురంబున కేతెంచునప్పుడు మార్గంబున.

⁠ 274

ఆ.⁠

ఘనదరిద్రహతిని గడుడస్సి భూసురు డర్ధ మొసగుమనుచు నడుగుటయును కుండలంబులమహిమ గొనియాడి విప్రున కిచ్చి యాత్మపురికి నేఁగుదెంచె.

⁠ 275

వ.⁠

అని మఱియు నిట్లనియె.

⁠ 276

క.⁠

ధరణిక వగ్రహదోషము దొరకిన తచ్ఛాంతి సేయ దొడరుదు రవనీ శ్వరులు దగదైవమానుష చరణులచే వానగురియు చందంబునకున్.

⁠ 277