పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/163

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

157


వ.

అనిన నురగం బిట్లనియె.

152


క.

ఆశావశుఁడై మానవుఁ
డాశయ పూనంగ వాని నాశయ చెఱుచున్
డాసి(?)యొకనక్క మిక్కిలి
యాశన్ గొనయంబు గొఱికి హతుఁడగు పగిదిన్.

153


వ.

అది యెట్లనిన.

154


ఆ.

శబరుఁ డొక్కభద్రసామజంబును జంప
నొక్కపుట్ట యెక్కి యుగ్రశరము
వరపఁ బాము వెళ్ళి కఱచిన ఫణిఁ జంపి
చచ్చె సామజంబు చచ్చె నంత.

155


ఆ.

నక్క యొకటి చేరి నాగంబు నాగంబు
శబరుఁ జూచి మదిని సంతసిల్లి
దినము నెలయు నైదుదినములు భక్షింప
నబ్బెననుచు మిగుల నాశవొడమి.

156


ఆ.

భుజగకరటినరుల భుజియింప నేటికి
గొనయముననె భుక్తిఁ గొందు ననుచు
వింటికొప్పు గళము నంటించి గొనయంబు
నరముఁ గొఱుక మిడిసి శిరము దునిమె.

157


వ.

అట్లు గావున నిక్కూపం బెల్ల మీసొమ్మను నత్యాశ విడువుండని మఱియు నొక్కకథ చెప్పం దొడంగె.

158


క.

లోభంబు నరకహేతువు
లోభం బపకీర్తి కరము లోభంబు జగ
త్రాభవదూరము గావున
లోభం బుడుగంగవలయు లోకోత్తరుఁడై.

159