పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/102

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

96

సకలనీతికథానిధానము


క.

అది యెత్తివైచికొనుచుం
బదడన నొక సతియు, బతియుఁ, బడియున్నా రె
త్తుదుమో, వలదో, యనవుడు
ౙదురునకును నృపతి నవ్వ సతి యిట్లనియెన్.

186


వనమయూరము:

ఏమిటికి నవ్వితి మహీశ! యని పల్కన్
రామ యిది చెప్పుకొనరాదనిన నాపై
ప్రేమముడివోయె నిక బెట్టుకొనియుండన్
నామనసుఁ, బ్రాణమును నాథ! యనిపల్కన్.

187


ఆ.

చెప్పకున్న నీవు జీవంబువిడుతువు
చెప్పినపుడె నాకు జీవహాని
చెప్పి మున్ను నేను జీవంబు విడిచెద
నీవు చన్నపిదప నిలువలేను.

188


వ.

అని స్మశానంబునం జితి బేర్పించుకొని యందుమీఁదం బవ్వళించి పత్ని కెఱింగించి ప్రాణంబు విడిచెద నను సమయంబున.

189


తే.

ఒక్కచింబోతు తనమేక నుపచరించి
తన్ను బ్రార్థించి నూఁతిలోనున్న గఱిక
తెచ్చియిడుమన్న నూఁతిలో చొచ్చినపుడె
చత్తు, నీ వేల నా కని చనియె దొలఁగి.

190


క.

మతి నెఱిఁగి భూమిపాలుఁడు
చితి నుండక లేచి వచ్చి చిగురుంబోణిన్
పతిభక్తి గలుగు జక్కని
యతివ న్వరియించె దొంటి యంగనయడలన్.

191


వ.

ఇమ్మేషనృపతులలో నెవ్వరు వివేకు లనిన తిర్యగ్జంతువయ్యును చింబోతు స్త్రీమోహంబు విడిచెం గావున నదియె వివేకి యనిన బేతాళుం డెప్పటియట్ల వటంబునకుం జనుటయును.

192