పుట:శ్రీ ప్రబంధరాజ వెంకటేశ్వర విలాసము.djvu/279

ఉ. ఏటికి న న్నెదుర్కొన వదేటికి కౌఁగిట గ్రుచ్చి చేర విం
తేటికి విన్న నయ్యెద వదేటికి చూచెదు ఱిత్తచూపులన్
మాటితివెందు నీకులుకుమాటలు నీ నగుమోము తేటలో
పాటల పాటలాధర కృప న్గనుమా యనుమానమేటికిన్. 735

మోహము
సీ. భామ నీమోముఁ దప్పక జూచు మోహంబు
నెలత నీమై సోక నిలుచుబాళి
బాల నీమధురోక్తు లాలించఁ గలప్రేమ
పడఁతి నీమోవి ముద్దిడు తలంపు
చెలువ నీచన్గవఁ జేపట్టు తమకంబు
కలికి నిన్గిలిగింత గొలుపు వలపు
లలన నీయూడిగంబులకుఁ బాల్పడు మేలు
వనిత నీకౌఁగిటఁ బెనఁగెడు తమి
గీ. వెలఁది నీయుపరతిమీఁద బొలుచు హాళి
కొమ్మ నిను దక్కి దక్కించుకొనెడి యాస
మమ్మురమ్ముగ నన్నేచ మోడిదగునె
చలముఁ జాలించు పరిపూర్ణచంద్రవదన. 736

త్రిప్రాసము — అపూర్వప్రయోగము
క. వెడవింటిఱేనినేనియుఁ
గడకంటనె నేలుకొనఁగఁగల వెలనవలా
పడకింటిలోన వింతగు
కడకంట చరింతె నన్నుఁ గాదని యవలన్. 737

సీ. మేఁత లొసంగిన బూఁతలు బూసిన
గనుక ట్టొనర్చిన గాతలిడిన
మందులు బెట్టిన సందిటికడ నీవి
కట్లు గట్టొరులకుఁ గాకయుండఁ
జెరివిన పూవులు చేనంట నిచ్చిన
వాడెలు గూర్చిన భద్రకాళి
బంపిన మోహిని నంపిన మంత్రతం
త్రముల బన్నినగావుల మరిచినను