పుట:శ్రీ ప్రబంధరాజ వెంకటేశ్వర విలాసము.djvu/256

క. రాజీవకేతనాదిమ
రాజీవాశుగమురీతి రాజిల్లక యా
రాజీవంజీవాక్షివి
టాజీవభవద్విలాస మరుటగనుదురే. 625

జాతివార్త
సీ. ఇంతిరో! మనవీట వింతగా మును ‘పెఱు,
కెఱుకో’ యటం చొక యెఱుకసాని
యేతెంచె; నడుగ వేమే, యవ్వ! యొకసుద్ది
సెప్పెద, బాగెపు సేయి సూపు;
కొల్లాపుర మ్మాన, పొల్లాపు లే దొండుఁ
దలఁచితి; వదిగాదు దయ విటుండు
గడకేఁగు నినుఁబాసి; కన్నది పెఱవాని
నిన్నుఁ జేర్చు నెఱుంగ నేరవీవు
తే. గానఁ దరకట బురకట గాదు మేట
జేరు బురకని తోడు తే తారుకాణ
యొండు రెండే దినాల కిం దుండి నాదు
మాట మఱువకు మని పోయె మఱచినావె. 626

మ. చెలుము ల్దప్పకమున్న గూర్ములెదల న్జిట్టాడ కన్మున్నఁ బో
టులు బైకోకయ మున్న నెచ్చెలులు వీడ్కోల్ గాంచునన్ మున్న మా
టలు నీవే నను మున్న దన్ దొలఁగి దాఁట న్జూచు నమ్మున్నగాఁ
దొలఁగం గావలదే చెలు ల్విటులపొందు ల్నీటిపై వ్రాఁతలే. 627

గీ. ఇంతి నీకుఁ దెల్ప నీరసం బగునేనిఁ
దెలివి పఱతు నింకఁ గల తెఱంగు
నన్నుఁ జేరబిలిచి నమ్మింప దామర
పాకు నీటి చంద మయ్యె మనసు. 628

క. తెల్లని వెల్లను బాలని
యుల్లంబున నుండి గుడిని యుండియు గుడిత్రా
ళ్ళెల్లఁ దెగఁగోయు టెఱుఁగక
గల్లదియై కుడిచి నింటి కడయే రెండున్. 629