100
ప్రబంధరాజ వేంకటేశ్వర
గీ. కాళ్ళుకైదులు నెడమచే కడకు దివియ
నంతట నదను దప్పినదగుటఁజేసి
తేలిగుడిజుట్టి యాసామి కేలిడేగ
నొయ్యనొయ్యన జుక్కలనొరయ నెక్కె. 237
(పా) తే. (పిట్టపిట్టకు చిక్కంబు పెట్టినట్టి
యదను ననదను దప్పిన దగుటఁజేసి
తేలిగుడి సుట్టి యాసామి కేలిడేగ
యొయ్యయొయ్యన జుక్కల నొరయనెక్కె)
శా. ఆరీతి న్వినువీథి నెక్కినను డాయన్ లేక యాశౌరి యొ
య్యారం బొప్పఁగ నెండమాటుగను చే యడ్డంబుగా మోమునన్
జేరంజేయుచు దృష్టినిల్పి వెనుకన్ జేయూది కూర్చుం డొకిం
తోరై చూచుచు నంతనొక్కవనికై యొయ్యొయ్య కేడించినన్. 238
క. కనుఁగొని యచ్చట వ్రాలుట
మనమున నిశ్చయము చేసి మంత్రిసహితుఁడై
తన సేనల నచ్చోట నె
యుని చటుచని కనియె నొక్క యుపదన మెలమిన్. 239
వ. అంత
క. నారాయణవనమున భుజ
సారుం డాకాశరాజచంద్రుని సుత నాం
చారున్ నెచ్చలులుం శృం
గార వనమ్మునను మిగుల గారవ మెసఁగన్. 240
మనోజ పూజాభివర్ణనము
అపూర్వప్రయోగము
సీ. విరివియౌ తరుల క్రొవ్విరి తేనె మురువైన
కరువలి వీచు చెంగల్వకొలని
కెలన రేజోతి రాచలువతిన్నయపొంతఁ
బరువంపు పూలచప్పరము బన్ని
