42
శ్రీ దేవీ భాగవతము
ఉ. వ్యాసుని భార్య యెద్ది శుకుఁ డాతని కెట్లుదయించె సంహితా
భ్యాస మయోనిజుం డయిన యాతఁడు సేసిన రీతి యెద్ది ని
స్త్రాసుఁడు వాని కె ట్లరణిజత్వము వచ్చెను శంకఁ దీర్పవే
భాసుర ధీసమేత | నిరపాయ గుణాన్విత సూత! ప్రీతితోన్ 72
వ, అనిన సూతుం డిట్లనియె.73
ఉ. మేటి సరస్వతీ నది సమీపమునందుఁ బరాశరాత్మజుం
డాటకుఁ జొచ్చు పిచ్చుకల యందపుజోటిని వాని చెంగటన్
గూటను గ్రొత్తగా ముదురు గ్రుడ్డున వెల్వడి కెంపు ముక్కు మేల్
పాటిలు వన్నె మేనుగల పక్షి కిశోరము పింఛముం గనెన్. 74
క. ఆ పక్షి ద్వంద్వం బొగి | నా పిల్లకు మాటి మాటి కాహారంబున్
మేపుచు మేనను మే నిడి | పై పైఁ బొదువంగఁ గాంచి పరమ ప్రీతిన్ 75
క. ఎంతయుఁ జిత్రము తిర్య గ్జంతువులకుఁ గూడ నెనరు కలదుగదా య
త్యంతము మనుజుల కుండుట , వింతయె సేవాఫలంబు వేఁడుట కతనన్. 76
క. తనరు వివాహము సుఖసాధన మగుచును రమ్యమైన దార ముఖంబున్
గనుటవలన ముసలితనంబునఁ బరిచర్య లొనరింపఁ బొసగుట వలనన్. 77
ఆ.వె. పుణ్యవంతుఁడైన పుత్రుఁడు గల్గెనా | ధనము సంగ్రహించి తర్పితాత్ము
లనుగఁ జేయగలఁడు జననిని జనకుని గాచి యున్నఁ ప్రేత కార్య మొసఁగు. 78
క. ఆలాగునఁ గాకుండిస | నేల గయాశ్రాద్ధమైన నిడక తొలంగున్
నీలోత్సర్గం బైనను | బాలకుఁ డిడకున్నె చటక భాగ్యం బలఁ తే. 79
క. జగ దుపకారు లపుత్త్ర స్య గతిర్నాస్తి యని పలికి రాగమ పఙ్త్కిన్
దగఁ ద్రిదశాలయ మబ్బునె | మగసంతతి లేక యున్న మనుజునకు భువిన్.80
క. సుఖములలో నుత్తమ మగు సుఖ మెన్నఁగఁ గన్న కొడుకు శుభ దేహము ను
న్ముఖుఁడై కౌఁగిటఁ జేర్చుట నఖిలస్థితి పూని లాలనము సేయుటయున్. 81
తే.గీ. కన్న కొడుకుకంటెఁ గలదె వేఱొక్కటి | కొడుకు పాపములను గొట్టువాఁడు
పాపహాని మనకుఁ బ్రత్యక్షమా యను మానమా ? యటంచు మానరాదు.82
క. స్మృతిశబ్ద మాప్త వాక్యము | క్షితినిఁ బ్రమాణంబుఁగాదె శ్రేయంబులకున్
సుతుఁ డే గతి మృతివేళను సుతహీనుఁడు మానసమున శోకములఁ గనడే.83
చ. అమిత ధనంబు గల్గిన మహత్తర మందిర మున్న నాయకో
ద్యమము వహించువాఁడు కలఁడా యుసురేగిన వెన్క నంత్యమౌ
