ప్ర థ మ స్కం ధ ము.
87
క్షద మగునట్టి భాగవతసారము దానిని విస్మరింపఁ గూ
డదు మది రక్షణీయము స్ఫుటంబగు వేదమువంటి దయ్యదే.582
ఉ. నావిని వాసుదేవుఁడు సనాతని నమ్మహనీయలక్ష్మి ని
చ్ఛావశుఁ డై యురంబున నజస్రము నిల్వ వరించి మంత్రముల్
భావనఁ బూనియున్నఁ గ్రమభంగి నొకప్పుడు శౌరిపొక్కిటన్
భూవిదితుండు పద్మజుడు పుట్టి సురారుల కాత్మ జంకుచున్.583
తే.గీ. హరిని ప్రార్థింప తపము దా నాచరించి | మధుని కైటభుఁ దునుమాడి మాధవుండు
నాత్మ జపియింపఁదొడగె శ్లోకార్థమపుడు | వనజభవుఁ డది జూచి యిట్లనియె హరికి.584
క. నారాయణ నీకంటెను | వేఱుగ నింకొకడు గలఁడె విశ్వంబున నె
వ్వారిని జపియించెద వీ | వారూఢ దయారసుండవై తెలుపు మిఁకన్.585
వ. అనిన విని హరి యప్పద్మసూతి కిట్లనియె.586
క. కృతికారణ లక్షణసం | గతి నతిమాత్ర మతిశక్తి గలదది మన కు
న్నత మన మామెకుఁ దలపఁగ | నతులము సుతులము హిత ప్రణతులముసుమ్మీ.587
శా. ఆసర్వేశ్వరి లోకమాతయుఁ ద్రయీవ్యాహారనిర్మాత్రి వి
ద్యాసంశోభిని ముక్తిహేతువు నిరస్తత్రస్తదోషాళి స
న్నీ సర్వంసహ నేలుమంచు నిటఁ గల్పించెన్ విరించీ! దయన్
జేసెన్ మంత్రము నాకు నిచ్చె నిది నే సేవింపఁగా జెల్లదే.588
వ. అని మధుసూదనుండు పల్కినవిధంబు సెప్పి వ్యాసుఁడు పదంపడి యిట్లనియె.589
క. ఆమంత్రమె భాగవతము | ప్రేమను నే ద్వాపరాది బెరిగించితి ము
న్నా మురమర్దను డజునకుఁ | గామిత మలరంగ జెప్పె గరుణాయుతుడై.590
క. కమలజుడు నారదునకున్ | గ్రమముగ దా బలికె నంతఁ గలహభుజుడు నా
కమితముదంబున దెల్పెన్ | రమణన్ శ్రీభాగవతపురాణోత్తమమున్.591
ఉ. ఓయి కుమార! భాగవత మూర్జితపుణ్యము పంచలక్షణం
బాయతనిష్ఠమై జదువుమయ్య సమంచితరీతి జ్ఞానసం
ధాయక మింతకంటెఁ గలదా పదునెన్మిదివేల శ్లోకముల్
నీ యురుబుద్ది కిద్ది పఠనీయముకాదె తలంచిచూచినన్.592
సీ. అజ్ఞానమునడంచు నాయువు నెగడించు బ్రజ్ఞానమును బెంచు భాగవతము
పుత్త్రపౌత్రులనిచ్చు భూతి వర్ధిలఁజేయు బహశుభంబుల దెచ్చు భాగవతము
శాంతిదాంతులొసంగు సౌఖ్యదంబై మించు పాపంబుల నడంచు భాగవతము
తేజంబు గల్లించు దివ్యకీర్తి ఘటించు ప్రతిభను గావించు భాగవతము
