29-2] మ c త్రి థా స్క రు . డు 113 సై ‘ఆవని చలింప" ఆనుపగ్యయును రచించినకవియే యిబాఖైదు పద్యను ను రచించి యుండఁడనుట స్పష్టము, ఆప్యమ ను దీసి వేయు టయు దానికి బదుల గ నైమపద్యములను దాము రచించి గాని, ఈ లకి యే రామాయణనులోని వో తెచ్సి ౧ుందుఁ జే్చుట గాని వి లేమికులకు సాధ్య వు ను గాదు. అవస గవును గాదు. ఇది తప్పక ఎవరో వుeడి యొక కవి చేసిన క్యానని చెప్పక తిప్పదు. పాఠభేన నులని నేను పైనిఁ జెప్పిన వావిలోఁ జూలభా X మీ గయు దాహరణకును బోలి యే యున్న వి. కొంచె మోర్పతో*ఁ బని చేసినచో మొదటి కవి రచించిన భాగ నేుదియో రెండ వ కవి చేసిన మార్పు లేవియో మనము సృష్టముగాఁ దెలిసికొనవచ్పును ఆరణ్య కాండమున వీూర్పులకు గారణములు: ఆరణ్య కాండి మున నీవూర్పు లెవగివలన వచ్చినవని యో చింతను, దీనికి మూఁడు నూర్గములు స్ఫురించుచున్నవి. ౧ ఇరువ రుకి పలు రా మూయణములను రచించియుండి రనియు, నంది” 5 గు క్లు ప్తయు గను రె-డవవారు విఫ)ము గాను వేసియుందుర నియు, రెండు గrథనులను జూచిన ప్రతివి లేఖకుల అందలివి కొన్నిటిని, నిందలివి కొన్ని టీని ఏర్సి చేర్సి కేథను Kలుపవలసిన శౌవులలో నొ ధ్ర వచన మనొ* పద్యను నో తాను వాసి శే ఆలొక స్వతంత్ర గ్రంథము గాఁ జేసి యుందరి నియుc దలంచుల మొదటి మార్గము. ఈ యూహ యందు ఐలము లేదు వి లేఖ కుల కిది సాధ్యమైనపు కాదు. ఈ మార్పును క్ష విచేయ వలయును గాని విలేఖకు (డు చే గుఁజాలఁ డు, విలేఖకుని కిది రువసర మగు కార్య వు ను గాదు, దీనివలన వారి కయ్యెడు ప్రయోజనమును లేదు గ్రంథ ము నంతను చేయక యరణ్యకాండమును మాత్రమే చేయుటవలన లాభము ను లేదు, ఒక కవి రచించిన యరణ్యకాండము మాత్రమే వారికి లభ్యమగుటచే నరణ్య కాండమునందు మాతి మే యాట్టి సూర్పు లను చేసి ముందురని తల6 చినను అందలి 200 పద్యయులను ಓಸಿ ಹೆಸಿ
