#9) వే ము ల వా డ భీ మ క వి 233 పద్యగులను లక్యములను గా గైకొనె నే గాని కవిజనాశ్రయక_ర్త యొవ్వఁ డ* చెప్పలేదు. ఒకవేళ ఆప్పక వ్యాదిలా కణికులు కవిజనాశ్రయకర్త వేయులవాడ భీమకవి యని చెప్పినను, వాకి భీనునద్వయము నొకరుగా భ్రమి:చి యుండవచ్చును. అయిన నివి యూహ లేగాని సత్యములని కవిజనాశ్రయ తాళపత ప్రతులను బరిశీలించినచో నవి విశేష పాద్ర భే:్వవు.ఒతో*ఁ గూడి యుక్న్న గన్పు దున్నది. జాత్యధికారమున కందపచ్యలకణచు, З, 8, x పక్యము)లో జెప్పియు, పునకు క్తిగా ఒ న పద్యయును జేర్చినారు. ఇదియించుక మాస్పలో తిమ్మకవికృత సు కు సాగ వునం దున్నది. దీనిని బట్టి ప్రతివి లేఖకులు తవు యిచ్స వచ్చిన మార్పులను గావించిగన ట స్పష్ట యు. "ఎక్క-టివడిని"గూర్చి వాసిన ప-్యములో “కవులాధీశా!" యా వియు, జననుతభీమతనూజా!" యుని సంజ్ఞాధికారమున లాలా వ పద్యమువను సంబోధన యు లున్నవి. ఇవి మళ్లియరేచని కన్వయింపవు, “శ్రీదేవీపతి రేచడు" ఆని యిరా గ్రంథగు వఁ జెప్పబడి యుండుటచే నీ రేచవిభాక్య శ్రీదేవియై యుడు నని కొ*cచుచున్నది. ఆపక్ష యులో 'క వులాధీశా యనశబ్ద మి" ーをさ నయrదు వ ర్తించిన వర్తి పవచ్చును. అప్పకవి "రేఫశకట శేఫకుల భేదమును గూగ్పి (వాయుచు, తే, గ్నెునవి ముందు భీమన చెప్పెననుచుఁ לאי) గలుపుదురు రేఫనులును రకారములును, దుష్టకవు లవి యొకలైనఁ దొంటి పెద్ద లందఱును నేల విభజింతురని తెలియరు. క వలసిన "రేఫఱకారవు లల వడుఁ దా మొకటి కొక్కటని భీమునయే
